Het Kapelleken van Schollaert, gelegen in het gehucht Merlaar, bevindt zich op het kruispunt van twee dreven, namelijk een zuidwest-noordoost georiënteerde dreef van opgaande bomen tussen de weg Verboekt en de autosnelweg (E313) en een noordwest-zuidoost georiënteerde dreef van opgaande eiken (Quercus) die ten zuiden van de autosnelweg vertrekt en naar Kasteel Meerlaer (ten zuiden van de kapel) loopt. Het kapelletje stond oorspronkelijk op het kruispunt van vier dreven. De dreven die naar de kapel leiden maken deel uit van de oorspronkelijke aanleg rond de kapel.

De neogotische zuilkapel van 1859 bevindt zich in een achterin gelegen, omhaagd perk en wordt volgens de literatuur verkeerdelijk toegeschreven aan J. Piscador. De kapel vormt een herinneringsmonument voor Désiré Van den Schrieck, eigenaar van het kasteel (zie opschrift). De circa 7 meter hoge Onze-Lieve-Vrouwekapel is opgevat als een neogotische torentje van witte natuursteen en arduin met steunberen, pinakel en kruisbloem. De kapel heeft een spitsboognis met een Onze-Lieve-Vrouwebeeld en wordt omgeven door een ijzeren omheining. Rond de kapel speelde zich op het moment van de bescherming (1986) een drukke Mariadevotie af.

Kapelleken van Schollaert, achterin gelegen in omhaagd perk met neogotische zuilkapel van 1859 volgens literatuurbronnen verkeerdelijk toegeschreven aan J. Piscador, ingeplant op het einde van een eikendreef ten noorden van kasteel Meerlaer en ten zuiden van de autosnelweg. Herinneringsmonument voor Désiré Van den Schrieck, eigenaar van het kasteel (zie opschrift). Onze-Lieve-Vrouwekapel opgevat als een neogotische torentje van witte natuursteen en arduin met steunberen, pinakel en kruisbloem. Spitsboognis met Onze-Lieve-Vrouwebeeld, ijzeren omheining.