Groep van vier rijhuizen aangebouwd tegen de noordzijde van de Sint-Carolus Borromeuskerk en haar annexe gebouwen.

Nummer 14. Ondiep rijhuis van twee traveeën en twee bouwlagen, met een neoclassicistische, gedecapeerde bakstenen lijstgevel uit de eerste helft van de 19de eeuw. Smeedijzeren muurankers wijzen mogelijk op een oudere kern. Verbouwde pui, rechthoekige bovenvensters met hardstenen lekdrempel, en houten kroonlijst boven vierkante luikgaten.

Nummer 16. Rijhuis van twee traveeën en drie bouwlagen, in oorsprong een traditionele kern, op de eerste verdieping aangegeven door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. In neoclassicistische stijl aangepast en verhoogd met een tweede verdieping in de eerste helft van de 19de eeuw. Bepleisterde en beschilderde lijstgevel, in verkleinende ordonnantie geopend door rechthoekige bovenvensters met hardstenen lekdrempel, en afgewerkt met een houten kroonlijst. Vishandelaar Th. J. Brackeniers liet in 1882 door Adolphus en Jan Kockerols de winkelpui aanbrengen. Klassieke houten pui met middenportaal, bewerkte pilasters en een entablement verrijkt door de tandlijst, trigliefconsoles en hoekfrontons, op een plint uit blauwe hardsteen.

Nummer 18. Burgerhuis in Louis-Philippestijl volgens de bouwaanvraag uit 1854 opgetrokken in opdracht van Michael Prop, klerk van de Sint-Carolus Borromeuskerk. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Rijwoning oorspronkelijk met enkelhuisopstand van twee traveeën, drie bouwlagen en een mezzanine onder een schilddak (nok loodrecht op de straat, pannen). Bepleisterde en beschilderde lijstgevel met een verbouwde pui, verkleinende registers van rechthoekige vensters op hardstenen lekdrempels, en een houten kroonlijst op klossen. Het oorspronkelijke stucdecor van bewerkte onderdorpels, casementen en het aflijnend cordon van de mezzanine, werden bij een recente gevelrenovatie verwijderd.

Nummer 20. Winkelhuis in Louis-Philippestijl volgens de bouwaanvraag uit 1858 opgetrokken in opdracht van orfèvre-bijoutier Charles François Anthony. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Rijwoning van twee traveeën, drie bouwlagen en een mezzanine onder een schilddak (nok loodrecht op de straat, pannen). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met een verzorgd stucdecor, rustte oorspronkelijk op een klassieke houten winkelpui met zijportaal, pilasters en entablement (verbouwd). Verkleinende registers van rechthoekige boven- en mezzaninevensters met afgeronde bovenhoeken. Geriemde omlijstingen met oren, sluitstenen, geajoureerde borstweringen en bewerkte jaloeziekapjes leggen de klemtoon op de eerste verdieping; eenvoudiger vlakke omlijstingen, stucsleutels en geprofileerde lekdrempels op de tweede verdieping. Een houten kroonlijst op klossen en uitgelengde consoles vormt de gevelbeëindiging.

Huizen tegen de noordzijde van de Sint-Carolus Borromeuskerk en haar annexe gebouwen aangebouwd. Verschillende hoogten, nokrichtingen en dakconstructies. Enkele fraaie houten winkelpuien, aansluitend bij de reeks winkelpuien van de Wijngaardbrug. Nummer 16 behield oude muurankers. Nummer 20. Diephuis van twee traveeën en drie en een halve bouwlaag onder schilddak. Fraaie bepleisterde en beschilderde lijstgevel in second-empirestijl, gebouwd in 1859. Houten winkelpui. Rechthoekige vensters omgeven door rijke Napoleon III-decoratie van de geajoureerde borstweringen, de sleutels van de omlijstingen de consoles onder de fraaie kroonlijst.