Aaneenschakeling van drie traditionele diephuizen uit de tweede helft van de 16de eeuw, samen zeven traveeën breed en drie bouwlagen hoog onder parallelle zadeldaken (nok loodrecht op de straat, pannen). De benaming "Wolsack" en "Gulden Osch" van de twee linker panden komt voor vanaf 1596. Het rechter pand wordt in 1561 vermeld als "Lyntworm", in 1579 als "Cleynengulden Schilt" en in 1638 als "Schilt van Mechelen".

Samengesteld uit drie trapgevels met onderling afwijkende geveltoppen, volgt het gevelfront de knik in de rooilijn van de Hoogstraat. Het volledig zandstenen parement, dat werd gedecapeerd en hersteld tijdens het interbellum of de naoorlogse periode, is verankerd door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. De opstand van de bovenverdiepingen beantwoordt aan een regelmatig ordonnantieschema opgebouwd uit verkleinende registers rechthoekige vensters. Het betreft vroeger kruiskozijnen met kwarthol geprofileerde dagkanten, die in de loop van de 19de eeuw werden aangepast met lekdrempels en lateien uit hardsteen of bakstenen strekken; giet- en smeedijzeren parapetten op de eerste verdieping. De tweedelige door waterlijsten gemarkeerde geveltoppen, onderling verbonden door een steunmuur, tellen respectievelijk, zes, acht en zeven treden, de twee linker met een overhoeks, de rechter met een vlak topstuk. Een drielicht doorbreekt telkens het eerste register, een rechthoekig luik de topgeleding. De drielichten van de twee linker geveltoppen zijn samengesteld uit een rondbogig middenluik met diamantkopimposten en -sluitsteen, respectievelijk geflankeerd door rechthoekige zijvensters en kloosterkozijnen met druiplijsten; de doorlopende waterlijst laat vermoeden dat tenminste deze twee panden samen geconcipieerd werden. De rechter geveltop onderscheidt zich door een rechthoekig drielicht met lager middenluik, omlopende waterlijst en druiplijsten. De rondboogpoort in een barokke omlijsting uit blauwe hardsteen is te dateren omstreeks 1650. Het geblokte beloop gevat in een geriemde schouderboog, met basementen, neuten, gelede imposten, oren en een voluutsleutel met guttae, wordt bekroond door voluten in de zwikken, en een gestrekte, gekorniste waterlijst. Verbouwde winkelpuien.

Aaneenschakeling van drie diephuizen, samen zeven traveeën van drie verdiepingen, onder drie zadeldaken (Vlaamse pannen). Trapgevels met zandstenen parementen met gebogen gevellijn voorzien van muurankers, in traditionele stijl uit de tweede helft van de 16de eeuw.

Gevelwand regelmatig geritmeerd door rechthoekige vensters met lekdrempels; op de tweede verdieping voorzien van een gietijzeren leuning en een arduinen latei, op de derde verdieping van een bakstenen strek, als verbouwingen (19de eeuw) van de oorspronkelijke kruiskozijnen, waarvan de kwartholle neggen nog resten. Tweeledige trapgevels gerestaureerd en onderling verbonden met bakstenen steunmuur. In de eerste twee toppen, rondboogvormig middenluik in omlijsting met sleutel en imposten met diamantkop, in de middelste trapgevel geflankeerd door kloosterkozijnen. De doorlopende waterlijst over de eerste twee trapgevels laat vermoeden dat minstens deze twee gevels samen geconcipieerd werden. De druiplijst van de rechter trapgevel loopt om het dieper geplaatst rechthoekig middenluik heen. Barokportaal circa 1650 toegevoegd: geblokte rondboogomlijsting met sleutel en imposten op neuten met geprofileerde afzetting; omschrijvende spiegelboogvormige riemomlijsting en bekroning door middel van gekorniste waterlijst; voluten in de zwikken. Aan weerszij, slordige houten winkelpuien.