Heerlijkheid "Leven dale", vermeld in de 12de eeuw; van 1410 af eigendom der de Merodes, nadien van 1674 af van J. de Brouchhoven en ten slotte, na 1775 in het bezit der de Liedekerkes.

Feodale burcht ter plaatse van het huidige gebouw; defensieve ligging op een terras van de heuvelhelling. Behouden middeleeuwse overwelfde kelder en trap. Zandstenen begane grond van de woontoren (oostzijde) uit de 15de eeuw. Ronde toren uit de 16de eeuw aan de noordzijde: baksteenbouw verlevendigd met zandstenen speklagen en oorspronkelijke gotische vensters.

Donjonverdieping door middel van muurankers gedateerd 1624; traditionele bak- en zandsteenstijl; peerspitsbekroning. De kapel uit de 17de eeuw, vooruitspringend ten opzichte van de noordoostvleugel, is voorzien van een vlakke koorsluiting. Talrijke aanpassingen uit dezelfde periode, voornamelijk aan de zuidoostgevel; trapgevels.

Een gravure in Brabantia Illustrata van le Roy (circa 1700) stelt het kasteel voor in een vrij op de huidige gelijkende toestand.

De ringmuur en poorttoren werden inmiddels evenwel afgebroken; slechts twee ronde torens vooraan zijn bewaard gebleven.

Wijzigingen aangebracht aan de achtervleugel tijdens de 19de eeuw. Versteviging van het gebouw door de architecten Bisschops en Langerock einde 19de eeuw.

Klein gebouw bij de ingang, in traditionele bak- en zandsteenstijl (17de eeuw); fraaie beboste omgeving.