Het kerkhof bij de parochiekerk van Hofstade heeft een cirkelvormige plattegrond die reeds op de laat 18de-eeuwse Ferrariskaart staat afgebeeld. De ommuring is duidelijk zichtbaar.

Vergroend en grotendeels geruimd kerkhof, omringd door een zandstenen muur, heropgebouwd in 1858 met geblokte neoclassicistische pijlers met siervaas bij de westelijke ingang, waarvan één gedateerd 1775; gelijksoortige hekpijlers ten noordoosten, ANNO 17(55?). Tegen de kerk bleven graftekens bewaard die de grafkunst illustreren van de 18de eeuw tot het interbellum.

Het oudste grafteken is het sterk gerestaureerde grafkruis voor Bruylant uit 1746. De driedimensionaal uitgewerkte Christusfiguur is typisch voor gelijkaardige graftekens die in West-Brabant en Henegouwen voorkomen.

Aan de westgevel van de kerk hangen twee hardstenen neogotische epitafen met van spitsboognissen voorziene hoekstijlen uitlopend op pinakels. De epitafen zijn bekroond met een kruis. Spitsboogvormige witmarmeren tekstplaten dragen de namen van de overledenen. Het zuidelijke epitaaf is niet langer leesbaar, het noordelijke werd opgericht voor Felix Matthys (+1837) en Francisca Van Assche (+1834).

Tegen de noordgevel van de kerk bleven verschillende graftekens bewaard. Van west naar oost gaat het om het hardstenen art deco grafteken voor E.H. Michiels (+1931) gevolgd door de ingemetselde hardstenen grafplaat voor Petrus Bruylant (+1765) en Joanna Alyt (+1746). Deze laatste heeft een ingekapte decoratie met bovenaan een door serafijnen geflankeerd kruis en onderaan een doodshoofd met gekruiste beenderen. Vervolgens een neoclassicistische hardstenen grafsteen voor Benedictus Binckhout (?) uit 1833 op een sokkel en afgedekt met een rechte kroonlijst. De tekstplaat is gedecoreerd met een schedel met gekruiste beenderen.

Nog steeds tegen de noordelijke schipgevel, onder een metalen gebogen luifel en een schijnnis, vermoedelijk de locatie voor een calvarie, staat de classicistische hardstenen grafplaat met afgeschuinde hoeken van pastoor Ioannes Van Campenhout (+1787), herkenbaar aan het inlegwerk met witte marmer in de vorm van een kelk en aanbiddende engelen. De afgeschuinde kanten zijn afgewerkt met een cirkelvormig decoratief motief en de tekstplaat heeft onderaan driehoekige gutae. De bekroning ging verloren. Ervoor staat een ongedateerd grafkruis in de vorm van een boomstam.  

Tegen de noordelijke transeptarm werd een kleine kapel met een beeld voor de heilige Cornelius gebouwd. De voet bestaat uit bak- en natuursteen, de wanden uit ruim beglaasde houten vensters en het dak is belegd met leien. Verder drie neoclassicistische hardstenen graftekens. De beide uiterste graftekens voor Judocus Buyze (+1815) en Cornelius Van Cakenberghe (+1780) zijn opgebouwd uit een met een doodshoofd en lijkwaden gedecoreerde tombe waarop de tekstplaat rust, voorzien van doodshoofden,  een witmarmeren sculptuur met omgekeerde toortsen en een gevleugelde zandloper. Het grafteken is bekroond met een obelisk gedecoreerd met een urne met rouwdoek. Tussen beide graftekens in een derde exemplaar, dit maal voor Maria Van Cakenberghe (+1805) bestaande uit een plint, tekstplaat en een van voluten voorzien kopstuk. Tot slot is er het eclectisch grafteken voor Jan Baptist Pannekoek (+1873) bestaande uit een plint waarboven een verjongende tekstplaat met oren en een bekronend kruis.

Tegen de noordelijk koorgevel staat de klassieke hardstenen grafzerk voor Adrianus Petrus Van der Cruyssen (+1837) bestaande uit een plint, tekstplaat met verdiepte graftekst en een gebogen kopstuk met acroteria en een bekronend kruis. In het kopstuk de afbeelding van een gevleugelde zandloper.

De hardstenen grafplaat op bakstenen plint met een tondovormig wapenschild uitgevoerd in witte marmer voor Colette Barbe Caroline Ghistaine is niet gedateerd.

Het laatste grafteken tegen de noordzijde van de kerk is dat voor Eerwaarde Heer Petrus Callebaut. Dit opmerkelijke eclectische grafteken uit blauwe hardsteen heeft een sterk neogotische inslag. Op twee treden ligt de grote, aan de zijkant geprofileerde zerk. Op de zerk een witmarmeren medaillon met de afbeelding van een kruis, kelk en tien geboden. Erachter, in de muur van het koor werd een nis uitgespaard waarin het beeld van een dode Christus is geplaatst. Het geheel is omheind met een recent metalen hek aan neogotische gietijzeren pijlers. De beide hardstenen hoekpijlers zijn uitgewerkt als cippes met een bekronende obelisk. De tekstvlakken zijn van een neogotische lijst met spitsbogen voorzien en de obelisk is afgetopt met een kruisbloem. De acroteria en lauwerkransen in de driehoekige frontons zijn eerder klassiek.  

Tegen de oostzijde van het koor staat een verhoogde zerk waarvan de graftekst niet leesbaar is en een eenvoudig neoclassicistisch grafteken voor Charles Roman-Demettelingen (+1868) met een marmeren tekstplaat, in een met een neogotische, smeedijzeren omheining omheinde graftuin. Het kopstuk ontbreekt. In de graftuin staan twee taxussen.

Aan de zuidzijde van de kerk, tegen het koor staat het hardstenen eclectische grafteken van de familie Hendrickx dat bestaat uit een indrukwekkende zerk met stèle die bijna de volledige ruimte tussen twee steunberen van de kerk beslaat. De verhoogde zerk heeft sterk geprofileerde zijkanten. Bovenop liggen drie marmeren tekstplaten. De stèle is gedecoreerd met omgekeerde toortsen, kruisen en centraal een olielamp en een palmtak. Het geheel is afgetopt met een kruis met marmeren incrustatie. Het marmeren kruis is gedecoreerd met een alfa en omega, papavers en een immortellenkrans, allemaal typische funeraire symbolen.

Het neoclassicistische grafteken voor Emile Van Den Bossche (+1921) bestaat uit een sokkel waarop de tekstplaat rust en het geheel bovenaan afgewerkt met een klassieke fries en een driehoekig fronton met bekronend kruis. In het fronton staat een gevleugelde zandloper.

Ingemetseld in de zuidmuur een hardstenen grafplaat in rococo-omlijsting.

Het terreinonderzoek gebeurde in 2017.