De aanwezigheid van de orde in Diest zou teruggaan tot begin 13de eeuw: een vermelding laat een reeds volledig ingericht klooster veronderstellen in 1232; de jonge orde genoot de steun van de heren van Diest: velen wensten begraven te worden in de Minderbroederskerk.

Circa 1450 en volgende werd een nieuwe kerk opgericht; circa 1580 werd deze sterk beschadigd en de kloostergebouwen werden geplunderd en verwoest (godsdienstoorlogen). Herstellingswerken tussen 1592 en 1606. Tijdens de 17de en 18de eeuw werd de kerk aanzienlijk verrijkt met barok mobilair (talrijke schenkingen). Het ensemble werd in 1797 als nationaal goed verkocht aan burger Pirolet die de kerk en de meeste gebouwen liet slopen.

Overgebleven zijn de volgende delen: de bovenaan met klimop overwoekerde kloosteringang, gedateerd ANNO 1762 boven de rondbooginrijpoort die voorzien is van een geprofileerde zandstenen omlijsting met uitspringende sleutel en imposten en die geflankeerd is door pilasters met Franse voegen. Erboven, zandstenen rondboognis, gemarkeerd door een uitspringende kroonlijst en fronton; Sint-Jansbeeldje (Brabantse gotische stijl, circa 1500). Het heden gecementeerde dubbelhuis met twee verdiepingen en zadeldak dagtekenend uit de tweede helft van de 18de eeuw, zou vermoedelijk eveneens deel uitgemaakt hebben van het kloostercomplex.