Traditioneel diephuis van twee traveeën, twee bouwlagen en een insteekverdieping onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, leien), uit het vierde kwart van de 16de eeuw. Het ondiepe pand is ingeplant tegen de noordelijke zijbeuk van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal. De kerkfabriek liet het samen met de aanpalende breedhuizen restaureren onder leiding van de architect Guido Derks. Een eerste ontwerp uit 1976, dat voorzag in de reconstructie van de kruiskozijnen, kreeg in 1977 een ongunstig advies van de Rijksdienst voor Monumenten- en Landschapszorg wegens te ingrijpend. Vervolgens werden de plannen bijgestuurd, beperkt tot het herstel van het bak- en zandsteenparement.

De manke trapgevel van negen/acht treden met overhoeks topstuk, heeft een parement in bak- en zandsteenbouw met speklagen, waterlijsten en hoekblokken, verankerd door smeedijzeren muurankers waaronder met gekrulde spie. Rechthoekige inkomdeur in een omlijsting met kwartholle dagkanten uit blauwe hardsteen in de middenas. De flankerende, klassieke houten winkelramen werden in de vroege 1900 aangebracht. De hardstenen insteekverdieping vormt een register van vier gekoppelde kozijnen met kwartholle dagkanten, druiplijsten en wigvormige ontlasting. Op de bovenverdieping twee aangepaste rechthoekige vensters vanaf een waterlijst, vroegere kruiskozijnen met behouden kwartholle negblokken en wigvormige ontlasting, en vernieuwde hardstenen lateien. De tweeledige, door waterlijsten gemarkeerde geveltop wordt in het eerste register geopend door een drielicht in zandstenen omlijsting, samengesteld uit een rondboogluik tussen kloosterkozijnen met een druiplijst op het middenkalf; rechthoekig luik en balkgat hogerop.