Ruime kerk met een hoge westtoren, een beuk van drie traveeën, een vooruitspringend transept en een halfzeshoekig koor.
Classicistische toren, met sokkel en portaal van ijzerzandsteen (circa 1770) en bakstenen bovenpartij uit einde 18de eeuw; eveneens classicistische beuk overdekt met een stucplafond. Transept en koor herbouwd in een soort van neoromaanse stijl.
Mobilair. In de zuidelijke apsidiool, barokbeeld van de Heilige Maagd en Kind (17de eeuw); in de beuk Sint-Antonius en Sint-Barbara (volkskunst, 17de, 18de eeuw). Tegen de zuidgevel het mooie grafmonument van J. de Hoen (+ 1649) en zijn echtgenote; in de kruisarmen classicistisch getinte praalgraven van de familie Wouters (18de eeuw) en van de gravin M.-H. de Hoen (+ 1772).
De abdij van Averbode bezat sinds 1234 de patronaatsrechten en de tienden van de Sint-Ambrosiusparochie te Rummen. Nadat een brand in 1741 de Romaanse kerk in de as had gelegd werd vanaf 1759 een nieuwe classicistische kerk opgetrokken net buiten de dorpskern. Het ontwerp wordt met quasi zekerheid toegeschreven aan Grégoir Godissar (1708-1780), lekenbroeder in de abdij van Averbode. Hij begeleide met zekerheid de werf en in die hoedanigheid werd hij meermaals in het abdijarchief vermeld. In 1923 werd het transept en het koor in neoromaanse stijl vergroot.
MEUKENS M. 2020: Leven en werk van Grégoire Godissar (1708-1780), lekenbroeder-architect van de abdij van Averbode, onuitgegeven masterscriptie, Universiteit Antwerpen, Faculteit Ontwerpwetenschappen, Erfgoedstudies, 59-61.