Traditioneel diephuis genaamd de "Oude Waghe", van vier traveeën en twee bouwlagen onder een steil zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen), uit de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw. Het pand maakte oorspronkelijk deel uit van het achter aanpalende de “Waghetol” aan de Oude Waag.

De verweerde trapgevel van oorspronkelijk elf treden met een overhoeks topstuk, heeft een parement in bak- en zandsteenbouw, sterk gehavend door aanpassingen in de loop van de 19de eeuw, verankerd door smeedijzeren muurankers. Bewaard zijn de kwarthol geprofileerde sokkel, resten van speklagen, verweerde waterlijsten en dekstenen. Registers van aangepaste rechthoekige deur- (tweede travee) en vensteropeningen met hardstenen lekdrempel en latei onder een ontlastingsboog op begane grond en eerste verdieping. Van de vroegere kruiskozijnen bleef het merendeel van de kwartholle negblokken behouden; in de drie rechter traveeën van de bovenverdiepingen is het metselwerk van de penanten volledig vernieuwd. Van de drieledige, door omlopende waterlijsten gemarkeerde geveltop, zijn de bovenste treden en het topstuk verwijderd. Het eerste register wordt geopend door een rechthoekig drielicht met kwartholle negblokken. Kloosterkozijnen met druiplijsten en een getralied bovenlicht flankeren het lagere middenluik, dat zich onderscheidt door een latei op korbelen. Een rechthoekig luik met een latei op korbelen doorbreekt de tweede, en een kleiner luik de derde geleding, beide met kwartholle negblokken, waarboven een balkgat.