Diephuis van vier traveeën en vier bouwlagen onder een pannen zadeldak, dat door oorlogsschade in 1944 zwaar beschadigd werd en naar oorspronkelijk model in 1953 gereconstrueerd werd door J. Maloens. De barokgevel, in cartouches 1694 gedateerd, is opgevat als een penantengevel die uitloopt op een klokbekroning en wordt gekenmerkt door een hardstenen pui, een bovenbouw met horizontale en verticale banden in zandhoudende kalksteen, rechthoekige muuropeningen en een drieledige geveltop met inzwenkende voluten, zwaar geprofileerde waterlijsten, oculi, rechthoekige en rondboogvensters, en een geprononceerd boogfronton.

Vier verdiepingen hoog dwarshuis met barokke volutengevel, gedateerd 1695. Volledig verwoest in 1940; naar de oorspronkelijke toestand heropgebouwd circa 1950. Kenmerkend voor de bak- en zandsteen-architectuur van het vierde kwart van de 18de eeuw zijn de geprofileerde gordellijsten die de horizontale geledingen van de gevelbekroning accentueren en het gebruik van ietwat vooruitspringende banden van zandsteen, die de muren en penanten in kleine vakken indelen.