Het pand kende in de loop der tijd verschillende huisnamen. Vanaf 1421 wordt de woning afwisselend als "het Scip"of "het Scep" omschreven, in 1631 is er sprake van "Het Gulden Schip", en vanaf het einde van de 17de eeuw staat het bekend als "In de Dry Schepen". Evenals de huidige nummer 4 en 6, maakte dit huis vanaf 1441 deel uit van het uitzonderlijk ruime woon- en handelscomplex van Bartholomeus de Madea. Meer bepaald deed het in de loop van de 15de eeuw dienst als zijn wisselkantoor, opslagruimte en leefruimte voor de bedienden. Na het bankroet van de Madea in 1457, kwam het in 1484 in handen van de visser Hendrik vander Stockt. De latere eigenaars zijn tot nu toe echter zo goed als onbekend.

Waarschijnlijk ging het hier voorheen om een diephuis met twee bouwlagen en een topgevel, dat in vakwerkbouw met leemopvulling werd opgetrokken. Tussen 1441 en 1457 werd het verhoogd met één bouwlaag en vervolgens in het midden van de 18de eeuw nogmaals verbouwd.

Heden betreft het een diepgericht dubbelhuis, met drie bouwlagen en drie traveeën onder een steil, leien zadeldak. De datering ervan gaat volgens de bouwhistorici Alfonsine Maesschalck en Jos Viaene terug tot de 14de eeuw, de belangrijkste verbouwingen hadden achtereenvolgens plaats in de 15de en het midden van de 18de eeuw. Het pand wordt gekenmerkt door een puntgevel met twee overkragende bovenverdiepingen in bewaard stijl- en regelwerk met bakstenen vullingen, en aangepaste, rechthoekige vensters. De fraai uitgewerkte arduinen pui dateert uit het midden van de 18de eeuw en bestaat uit een gedecoreerde plint en vier gegroefde pilasters onder een fijn geprofileerde puilijst met twee voluutvormige hoekconsoles. De steekboogvormige deuromlijsting is er gedecoreerd met Lodewijk XV-motieven en de inscriptie "IN DE DRY SCHEPEN" op de tussendorpel.

In de gaaf bewaarde achtergevel in traditionele bak- en zandsteenstijl is, ter hoogte van de tweede verdieping en de geveltop, telkens een reeks van twee kleine vensteropeningen en één groter middenvenster in een zandstenen omlijsting zichtbaar.

Drie verdiepingen hoog dwarshuis met puntgevel uit de 16de eeuw. Twee overstekende bovenverdiepingen in stijl- en regelwerk. Aanpassing van de begane grond in het midden van de 18de eeuw; arduinen bekleding met fraaie, plastisch uitgewerkte Louis XV-ornamenten; vrij rijk versierde steekboogdeur met tussendorpel die de naam van het huis draagt.