Als ′′De Jonghen Pfenix′′ in 1675 in de Wijkboeken vermelde woning die toen reeds toegang verleende tot de ′′gemeynen ganck tegenover de kercke van Sint Jacob′′, de huidige Verbrande Poortgang, genoemd naar de brand die een deel van de woning vernielde op 11 mei 1723.

In traditionele bak- en zandsteenstijl opgetrokken, gecombineerd breed- en diephuis op L-vormige plattegrond, met twee bouwlagen onder steile, kunstleien zadeldaken die voorzien zijn van aandaken, muurvlechtingen, schouderstukken, een dakvenster en dakkapellen.

′′De Jonghen Phenix′′ werd meermaals aangepast: een eerste maal na de brand van 1723, toen de huidige rondboogpoort in eenvoudige, hardstenen omlijsting toegevoegd werd en de gevel zijn bepleistering en als keellijst uitgewerkte kroonlijst kreeg; een tweede maal in 1895 toen de woning omgevormd werd tot bakkerij en daarvoor in de tuin verschillende dienstruimtes bijgebouwd werden; en een derde maal in 1950 door toevoeging van de huidige pui.

Heden bepleisterde lijstgevel van vier traveeën, die gekenmerkt wordt door de rondboogvormige toegang tot de Verbrande Poortgang (1723), rechthoekige vensters met hardstenen lekdrempels (1895), met schijven afgedekte steigergaten (1895), muurankers, een keellijst (1723) en het getrapte dakvenster met laadluik en hijsbalkgat.

Poortdoorgang met gestuct plafond op drie bekapte moerbalken met geprofileerde balksloffen en een zandstenen kraagstuk aan het einde van de poortdoorgang. Verankerde en gekaleide en achtergevels met een gedicht keldergat, gewijzigde kruisvensters in negblokomlijsting onder dubbel ontlastingssysteem, een tot deur omgevormd kloosterkozijn, voorzien van een bovenlicht met oorspronkelijk glas(?) en metalen roeden, 18de-eeuwse dakkapellen met houten luiken onder zadeldakjes met schild.