Traditioneel breedhuis van twee traveeën en twee bouwlagen uit de eerste helft van de 17de eeuw, onder een latere pseudo-mansarde (leien). Het pand werd in 1987-1990 door Pieter J. Claes-Van Reeth gerestaureerd. De werken betroffen het decaperen, herstellen en aanvullen van het bak- en zandsteenparement, met reconstructie van de pui en de kruiskozijnen.

De lijstgevel verhoogd door een getrapt dakvenster van vijf treden met top- en schouderstukken, heeft een parement in bak- en zandsteenbouw met speklagen, verankerd door smeedijzeren muurankers. In de gereconstrueerde pui is een barokke rondboogdeur in een hardstenen omlijsting geïntegreerd. De geblokte en geprofileerde archivolt met een voluutsleutel en panelen in de zwikken, rust op geprofileerde rechtstanden met gelede imposten, en wordt bekroond door een gestrekte, gekorniste waterlijst; rechthoekig bovenlicht met druiplijst. Twee kruiskozijnen met kwartholle negblokken op de bovenverdieping, afgewerkt met de kwartholle daklijst. Het tweeledige, door een omlopende waterlijst gemarkeerde dakvenster, wordt in het eerste register geopend door een rondbogig tweelicht met kwartholle negblokken en archivolt, diamantkopimposten en sluitstenen; in de top een rechthoekig luik met kwartholle negblokken en een balkgat.