Merkwaardig neogotisch pand, door J. Helleputte en diens leerling J. F. Piscador ontworpen als woning voor de Leuvense beeldhouwer Benoît Van Uytvanck (1857-1927) en in de puntgevel door middel van groene baksteentjes "1898" gedateerd.

Diephuis van twee traveeën en twee bouwlagen onder leien zadeldak, opgetrokken in rode baksteen en getypeerd door een hoge hardstenen plint, muurbanden van witte natuursteen, witte en gesinterde bakstenen en kleurrijk gedecoreerde friezen van ceramische tegels met ruitmotieven, gele lelies en Keltische swastika’s. De vensteropeningen zijn uitgewerkt als drielichten met doorlopende lekdrempels. De rechthoekige, beplankte deur met getoogd bovenlicht zit in een hardstenen omlijsting met dito kalf op consooltjes. Bij recente renovatiewerken werden het vensterschrijnwerk en de windveren van het dak verwijderd.