Laatclassicistisch hoekpand uit het einde van de 18de eeuw, van drie bouwlagen en vijf traveeën onder zadelbedaking (kunstleien) met rechthoekige dakkapel onder afgesnuit zadeldakje.

Stijltypische zogenaamde "penanten"-gevel - oorspronkelijk evenwel bepleisterd - van baksteen met gebruik van zandsteen voor het volledige parement van de horizontaal door imitatiebanden belijnde begane grond. Kenmerkend verticaliserend schema voor de bovenbouw, waarin dieperliggende rechthoekige vensters in verkleinende ordonnantie, met vrij recent toegevoegde vensterleuningen en op de bovenste bouwlaag lekdrempels voorzien van gegroefde consooltjes. Boven- en onderdorpels van de benedenvensters werden in 1855 licht verlaagd, zie het nog bewaarde, doch gehalveerde panelendecor. Vernieuwde kroonlijst, voorheen met klossen.