Eertijds zogenaamd den Witten Sluijer, in 1771 ook gekend als "den Rooden Sluijer". Minstens tot de tweede helft 17de eeuw opklimmend, verankerd traditioneel diephuis met trapgevel (zes treden + topstuk). Drie bouwlagen en drie traveeën onder achteraan afgesnuit zadeldak. Baksteenbouw met eerder schaars gebruik van zandsteen, namelijk voor de lateien en hoek- en negblokkenomlijstingen met kwarthol profiel aan de dagkanten van de inmiddels vergrote, voormalige kruiskozijnen; verder ook voor de omlijstingen van het drielicht met korfboogvenster tussen vierkante zijvenstertjes in de top, van het luik met balkgat erboven en voor de schouderstukken en dekplaten. Voorts ontlastingsbogen en latere arduinen lekdrempels. De in de tweede helft van de 18de eeuw aangepaste arduinen pui is nog deels zichtbaar achter de in 1938 door architect E. Crabbé ingebrachte huidige moderne winkelpui.

Eertijds uitziend op het Leverstraatje en afgedekt door een zadeldak met parallelle nok, traditioneel achterhuisje van twee bouwlagen, thans onder plat dak: in de brede en smalle travee nog behouden kruis- en kloosterkozijnen en een korfboogdeurtje in geprofileerde omlijsting, onder een gedicht bovenlicht(?).