Eertijds respectievelijk gekend als "den Iersten Walvisch", "den Tweeden Walvisch" en "den Derden Walvisch". Ensemble van drie 17de-eeuwse traditionele rijhuizen van het breedhuistype met twee bouwlagen en trapgevel (6 treden + topstuk), onder een gecombineerde zadelbedaking (pannen en daktegels).

De verankerde, heden met schijnvoegen gecementeerde gevel nummer 29 bevat in de top een drielicht met rondbogig middenvenster tussen kleine rechthoekige zijvenstertjes, onder een omlopende geprofileerde waterlijst en balkgat erboven; gewijzigde vensterindeling op de tweede bouwlaag en moderne winkelpui op de begane grond. De sinds 1923 ontpleisterde bak- en zandstenen manke topgevel nummer 31 vertoonde voorheen een met nummer 29 verwante venstervormgeving in de top en de bovenverdieping; de toegevoegde balkonleuningen en huidige arduinen winkelpui-omlijsting dateren eveneens van 1923.

Nummer 33 was tot in de jaren 1970 voorzien van een bepleistering met schijnvoegen, een drielicht in de top en een pui met sober classicistisch getint uitzicht. Het pand werd door de Stad naar 1980 gedateerde plannen van architect S. Deneef samen met het belendende nummer 35 grondig in- en uitwendig gerenoveerd voor handels- woonfunctie: de voorgevel werd vernieuwd met een afwijkende ordonnantie en inbreng van overhoekse erkers, waarbij hergebruiksteen voor het bakstenen metselwerk, voorts ook verwerking van witte natuursteen, arduin, zichtbeton en plankenbezetting.