Laatclassicistisch burgerhuis met dubbelhuisopstand, gebouwd in opdracht van J.F. Stuyck, naar een ontwerp door Jan Kaulman uit 1810. Het gebouw behoort tot de weinige gekende realisaties van de architect, die afkomstig was uit Dierichsweiler bij Düren (Duitsland), en zich aan het einde van de 18de eeuw als schrijnwerkersgezel in Antwerpen gevestigd had. Hij studeerde architectuur aan de Academie voor Schone Kunsten, waar hij in 1791 als primus met een zilveren medaille werd bekroond, en op 26 september 1804 tot professor architectuur benoemd. Hij overleed in 1812 na een kortstondige loopbaan. Tot op heden konden slechts een vijftal bewaarde bouwwerken worden geïdentificeerd, waaronder als bekendste de Chinese pagode (houten bovenbouw gesloopt) van het Boekenbergpark te Deurne.

De rijwoning met dubbelhuisopstand van drie traveeën, omvat drie bouwlagen onder een schilddak (nok parallel aan de straat, leien). Oorspronkelijk bepleisterd en beschilderd, is de lijstgevel vandaag gedecapeerd, opgetrokken uit baksteenmetselwerk met gebruik van blauwe hardsteen voor de plint, waterlijsten en vensteromlijstingen. Horizontaal geleed door de puilijst, beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema. De middenas wordt geaccentueerd door de rechthoekige koetspoort, gevat in een vlakke omlijsting met geprofileerde dagkanten, en bekroond door een gestrekte water op zware voluutconsoles met pijnappel. Vlak omlijste rechthoekige vensters met lekdrempel vanaf de plint in de zijtraveeën. De hoge bel-etage onderscheidt zich door een register van rondboogvensters met een geprofileerde archivolt op doorgetrokken, gelede imposten en vlakke posten, voorzien van een balustrade, een lekdrempel en een onderdorpel. De lage tweede verdieping wordt geopend door vlak omlijste, haast vierkante vensters met lekdrempel en onderdorpel. Een klassiek hoofdgestel met een gelede architraaf, een vlakke fries, en profileerde daklijst en houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging.