Ruime herenwoning uit het laatste kwart van de 18de eeuw, opgetrokken in baksteen en zandhoudende kalksteen, en opgevat als een breedhuis van vijf traveeën en drie verkleinende bouwlagen onder een zadeldak. De laatclassicistische gevel was oorspronkelijk bepleisterd en wordt getypeerd door een risalietvormige, grotendeels in zandkalksteen uitgevoerde poorttravee naast vier smallere venstertraveeën die in de bovenbouw gescheiden zijn door penanten met zandkalkstenen basis. Doordat het geheel oorspronkelijk bepleisterd was, moet het spel van in- en uitspringende gevelvlakken vroeger duidelijker geweest zijn. Stijltypisch zijn voorts: het zandkalkstenen balkon op gestileerde voluutconsoles, de smeedijzeren balustrade met geometrisch motief, en het geriemd omlijste balkonvenster met hoofdgestel in de poorttravee; de beluikte en van diefijzers voorziene vensters met siersluitsteen op de begane grond; de op gegroefde voluutconsooltjes rustende lekdrempels van de vensters in de tweede bouwlaag; en de houten kroonlijst op klossen.

Met uitzondering van de poort, werd het schrijnwerk volledig vervangen.