Op de hoek van de Schapen- en de Redingenstraat gelegen en sterk verbouwd hoekhuis, dat deel uitmaakte van de zogenaamde Godshuizen van Sint-Antonius, een liefdadigheidsinstelling die in 1443 gesticht werd door Jan van der Merckt en onderdak bood aan blinden, behoeftigen en vondelingen. Het complex bestond in de 17de eeuw uit elf huizen: de hoekwoning "Het Lieve Vrouwken", drie aanpalende huizen in de Schapenstraat (gesloopt in 1894, Schapenstraat 24-28), en zeven belendende huizen in de Redingenstraat (nummers 1, 3, 13, 15).

In zijn huidige vorm, twee bouwlagen tellend breedhuis onder een pannen zadeldak, met een vermoedelijk tot de 17de eeuw opklimmende kern, een voorgevel aan de Schapenstraat en een zijtuitgevel aan de Redingenstraat.

De sterk verbouwde en verankerde voorgevel telt drie traveeën in de eerste en vier traveeën in de tweede bouwlaag, en wordt gekenmerkt door een deur en vensters met zandkalkstenen lateien en dito onderdorpels, die in de eerste bouwlaag als lekdrempels zijn uitgewerkt. De zijtuitgevel - voorzien van schouderstukken op een zandkalkstenen kraagstuk, muurvlechtingen en een topstuk - heeft in de eerste bouwlaag een kruisvenster met deels vernieuwde negblokomlijsting en kruis (1976), in de tweede bouwlaag een bolkozijn met vernieuwde latei en tussenstijl (1976) en sporen van een gedicht venster met natuurstenen latei, en in de geveltop een recenter venster met zandkalkstenen boven- en onderdorpel.