Breedhuis in traditionele bak- en zandsteenstijl dat in cartouche "1658" gedateerd is en in 1946 in dezelfde stijl uitgebreid werd met een aanpalend volume, in de sluitsteen van de poort "Ten Hove" genoemd en opgetrokken naar ontwerp van de Antwerpse architect F. Laporta met de materialen "afkomstig van de afbraak der gebouwen ter plaatse".

Het breedhuis is opgevat als een dubbelhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder een kunstleien zadeldak met getrapte aandaken, getrapte dakvensters en kleine dakkapellen onder een leien schilddakje. De gevel werd in 1912 grondig gerestaureerd en wordt gekenmerkt door een hoge, afgeschuinde plint, een rondboogdeur in natuurstenen omlijsting met een tweeledig bovenlicht, kruisvensters onder dubbel ontlastingssysteem, speklagen en hoekkettingen, muurankers met kram en krul, steigergaten en een zandkalkstenen daklijst die onderbroken wordt door de getrapte dakvensters met overhoeks topstuk.

De uitbreding "Ten Hove" telt vier traveeën en twee bouwlagen onder een leien zaldedak met een getrapt dakvenster, drie dakkapellen onder leien schilddakjes en een aandak met schouderstuk. Naast de algemene kenmerken, zoals hoger vermeld voor het breedhuis, zijn hier de korfboogdeur- en poort typerend, beide onder een fijn geprofileerd waterlijstje.