Voormalige kapelaanswoning van het Begijnhof, ook vermeld als "De Fondatie In ’t Groot Begijnhof". In de tweede helft van de 18de eeuw te dateren breedhuis, opgetrokken in baksteen met verwerking van zandhoudende kalksteen en opgevat als een dubbelhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder een pannen zadeldak met drie dakkapellen onder een leien schilddak, waarvan de middelste bestemd was om goederen op de zolder te hijsen.

De classicistische lijstgevel was oorspronkelijk gekaleid en wordt gekenmerkt door een lage, zandkalkstenen plint, een deur en vensters in natuurstenen platte bandomlijstingen met trapeziumvormige sluitsteen, een zandkalkstenen puilijst en steigergaten. De verankerde zijgevel vertoont sporen van twee gedichte vensters met zandkalkstenen latei.

Op de begane grond bleven het 19de-eeuwse schrijnwerk en de luiken bewaard.