Laatclassicistisch breedhuis met drie in hoogte verkleinende bouwlagen en vier traveeën onder zadeldak, te dateren einde 18de eeuw. Stijltyperende "penantengevel" van baksteen - oorspronkelijk bepleisterd - met sporadische verwerking van zandsteen en gekenmerkt door een verticale geleding waartussen dieperliggende rechthoekige vensters, de bovenste met geprofileerde lekdrempels op bewerkte voluutconsooltjes. Op een gevelopstand van 1872 zijn de borstweringen versierd met karakteristieke panelen. Gedichte steigergaten onder de vernieuwde kroonlijst. In 1976 toegevoegde mansardeverdieping en volledig verbouwde begane grond.