Oudere kern die in 1802 door architect A. De Bruyn verbouwd werd tot een laatclassicistische herenwoning met dubbelhuisopstand, twee bouwlagen en vijf traveeën onder zadeldak (nok evenwijdig met de straat). Kenmerkende gevelopstand, uniform bepleisterd en wit geschilderd boven een arduinen plint, met rechthoekige muuropeningen en beëindiging door een houten kroonlijst met modillons. In de geaccentueerde middentravee is de deur met steektrap tussen voetschrapers gevat in een rechthoekige omlijsting met imitatiebanden, uitwaaierend onder de geprofileerde rechte druiplijst met tandmotief; aansluitend erboven spaarveld met deurvenster in bandomlijsting onder entablement. Vensters op begane grond beluikt. Boven de tweede en vierde travee houten dakvensters met gegroefde consooltjes onder afgesnuit zadeldakje. Vernieuwd schrijnwerk.