In 1913 door J. Van Uytvanck gebouwde burgerwoning, opgevat als een enkelhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak, met een neoclassicistische penantengevel van zandhoudende kalksteen, die wordt geleed door twee brede venstertraveeën en de smalle deurtravee tussen oplopende pilasters die gekoppelde sierconsoles en een ver uitkragende kroonlijst schragen. Kenmerkend zijn voorts de hardstenen plint, de doorlopende, steekboogvormige ontlastingsbogen in de eerste bouwlaag en de doorgetrokken lekdrempels. De bakstenen borstweringen van de bovenste bouwlaag waren oorspronkelijk voorzien van gekleurde keramiektegeltjes met bloemen- en rankenmotieven.