Parochiekerk Sint-Mauritius
bouwkundig element- ID
- 42603
- URI
- https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/42603
Juridische gevolgen
-
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Mauritius
Deze vaststelling is geldig sinds -
omvat de aanduiding als beschermd monument Parochiekerk Sint-Mauritius: orgel
Deze bescherming is geldig sinds -
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Mauritius
Deze vaststelling was geldig van tot -
omvat de aanduiding als beschermd monument Parochiekerk Sint-Mauritius: orgel
Deze bescherming was geldig van tot
Beschrijving
Neoclassicistische basilicale constructie, gerestaureerd in 1959 door J. Stas (zie plaat onder de toren).
Mobilair: middeleeuwse doopvont, versierd met vier engelenhoofden, ter afscheiding van taferelen, die het Laatste Oordeel voorstellen.
Bron: GENICOT L.F., VAN AERSCHOT S., DE CROMBRUGGHE A., SANSEN H. & VANHOVE J. 1971: Inventaris van het cultuurbezit in Vlaanderen, Architectuur, Provincie Brabant, Arrondissement Leuven, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 1, Luik.
Auteurs: Genicot, Luc; Van Aerschot, Suzanne; de Crombrugghe, Anne; Sansen, Hadewych; Vanhove, Jacqueline
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
Het orgel in de Sint-Mauritiuskerk werd circa 1860 gebouwd in een oudere orgelkast (eind 18de eeuw). Het instrument is vermoedelijk van de hand van A. Clerinx uit Sint-Truiden, af te leiden uit verschillende constructie-eigenschappen. De auteur van de transformatie is niet bekend. Het orgel onderging vermoedelijk in 1959 een grote onderhoudsbeurt, ter gelegenheid van de restauratie van de kerk.
- FAUCONNIER A. & ROOSE P. 1977: Het historisch orgel in Vlaanderen, deel IIb. Brabant arrondissement Leuven, Brussel, 387-389.
