Parochiekerk Sint-Sulpitius
inventaris bouwkundig erfgoed \ bouwkundig relict
ID: 42622
URI: https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/42622
Locatie
| Provincie | Vlaams-Brabant |
|---|---|
| Gemeente | Linter |
| Deelgemeente | Overhespen |
| Straat | Geldenakenstraat |
| Locatie | Geldenakenstraat 23, Linter (Vlaams-Brabant) |
| Status | Bewaard |
Administratieve gegevens
| Gebeurtenissen |
|
|---|
Juridische gevolgen
is vastgesteld als bouwkundig erfgoed
Parochiekerk Sint-Sulpitius
Deze vaststelling is geldig sinds 14-09-2009.
omvat de bescherming als monument
Parochiekerk Sint-Sulpitius: orgel
gelegen te Geldenakenstraat 23 (Linter)
Deze bescherming is geldig sinds 19-12-2014.
Beknopte karakterisering
| Typologie | orgels, parochiekerken |
|---|---|
| Stijl | classicisme |
| Datering | 13de eeuw, tweede helft 18de eeuw |
| Betrokken personen |
|---|
Beschrijving
Westtoren vóór een ruime beuk van drie traveeën, verbreed door een uitspringend transept en een koor, dat uitloopt op een halfronde apsis; sacristie aan de zuidoostzijde. Stoere zandstenen toren in overgangsstijl uit de 13de eeuw, thans met meer gedrongen uitzicht (huidig niveau veel hoger dan oorspronkelijk); bouwwerk met drie verdiepingen voorzien van eenvoudige schietgaten en kleine galmgaten op de klokkenverdieping; begane grond overdekt met kruisribgewelven, aan de westzijde gewijzigd; torenspits uit de 17de eeuw en restauratie in de 20ste eeuw door pastoor Th. Wernerd (opschrift op een voeg aan de westzijde). Overige gedeelten van bak- en zandsteen homogeen gebouwd in classicistische stijl (tweede helft 18de eeuw).
Bron: Genicot L.F., Van Aerschot S., de Crombrugghe A., Sansen H. & Vanhove J. 1971: Inventaris van het cultuurbezit in Vlaanderen, Architectuur, Provincie Brabant, Arrondissement Leuven, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 1, Luik.
Auteurs: Genicot, Luc; Sansen, Hadewych; Van Aerschot, Suzanne; Vanhove, Jacqueline & de Crombrugghe, Anne
Datum tekst: 1971
Aanvullende informatie
Het orgel in de Sint-Sulpitiuskerk werd circa 1840 vervaardigd door François Loret-Vermeersch uit Sint-Niklaas. Het instrument is qua structuur - vooral van het meubel - nagenoeg identiek aan dat uit de Sint-Antoniuskerk te Asse (Mollem) en dat uit de Sint-Martinuskerk te Zoutleeuw (Dormaal). Het naametiket van het orgel in de Sint-Sulpitiuskerk is verdwenen, maar de constructie van de kast en het binnenwerk is zodanig typerend dat alle twijfel uitgesloten is. Transformaties aan het instrument zijn onder meer toe te schrijven aan A. Joris uit Hasselt.
De orgelkast is uitgevoerd in een sobere empirestijl, met een vlak front bestaande uit twee smalle zijtorens en twee middenvelden (luiken), typerend voor François Loret in zijn 'traditionele' periode 1830-1850.
- FAUCONNIER A. & ROOSE P. 1977: Het historisch orgel in Vlaanderen, deel IIb. Brabant arrondissement Leuven, Brussel, 409-412.
Mortier, Sophie (25-03-2015 )
