Winkelhuis in neoclassicistische stijl op de hoek van Korte Nieuwstraat en Sint-Pieter-en-Paulusstraat, gebouwd in opdracht van Henri Stoop-Govaerts, naar een ontwerp door Paul Leopold De Coninck uit 1889. Van deze aannemer, vader van de architect Léopold De Coninck, zijn in Antwerpen bouwprojecten geïdentificeerd uit de periode vanaf midden jaren 1860 tot begin jaren 1900.

Hoekpand van twee bij drie traveeën en drie bouwlagen onder een afgesnuit zadeldak (nok parallel aan de Korte Nieuwstraat). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel rustte oorspronkelijk op een winkelpui met hoekportaal, geblokte pilasters en een hardstenen plint, bekroond door een gevelbreed balkon met gietijzeren borstwering. Hogerop geleed door een breed geprofileerde waterlijst en cordonvormende lekdrempels, beantwoordt de bovenbouw aan een regelmatig ordonnantieschema. Registers van rechthoekige vensters in vlakke omlijsting met geprofileerde dagkanten en sluitsteen. De tweede verdieping onderscheidt zich door stucsleutels, bewerkte borstweringen, en in de middenas zijde Sint-Pieter-en-Paulusstraat een balkon met consoles en gietijzeren borstwering. Een klassiek hoofdgestel met gelede architraaf, bewerkte panelen in de fries, en een houten kroonlijst op klossen, tandlijst en voluutconsoles, vormt de gevelbeëindiging. De pui is verbouwd, het gietijzeren balkon verwijderd.

In de hoeknis ter hoogte van de eerste verdieping bevindt zich een Onze-Lieve-Vrouwebeeld uit beschilderde natuursteen geplaatst in 1889, waarvan de maker niet bekend is. Het verving een ouder beeld door de beeldhouwers Jan Baptist De Boeck en Jan Baptist Van Wint, dat in 1864 werd aangebracht tegen het pand dat eerder dit perceel innam, op initiatief van buurtbewoners vertegenwoordigd door J.B.J. Ullens. De gekroonde, in natuursteenkleur afgewerkte Madonna draagt het kind op de linkerarm en de scepter in de rechterhand. Zij rust op een gepolychromeerde console, in de vorm van een wereldbol, met een maansikkel, wolken en een slang; smeedijzeren lichtarm met lantaarn. In 2004 werd het beeld door Jeroen Boel gerestaureerd.

Hoekhuis van twee + drie traveeën en drie bouwlagen onder tentdak (roofing), 1889 te dateren. Bepleisterde en beschilderde lijstgevels horizontaal gemarkeerd door doorlopende banden, kordons, lekdrempels en kroonlijst met tandlijst, klossen en consoles. Rechthoekige vensters in omlijsting van platte banden, op de derde bouwlaag voorzien van sleutel. Deze zelfde verdieping is verder geaccentueerd door balkon op consoles met ijzeren leuning. Benedenverdieping verbouwd en bekleed met kleurige faiencetegels; werkt storend evenals de buisvormige leuningen voor de vensters van de bel-etage. In de hoeknis der tweede bouwlaag: gekroond Onze-Lieve-Vrouwebeeld met kind op de linkerarm, scepter in rechterhand; in 1864 gebeeldhouwd door De Boeck en Van Wint. Console uitgewerkt als wereldbol met maansikkel, wolken en slang. Lantaarn met smeedijzeren arm.