Burgerhuis dat uit twee volumes bestaat gescheiden door een binnenplaats. Het gebouw aan de straat, in oorsprong een traditioneel diephuis genaamd "de drye Copkens", werd aangepast met een laatclassicistische lijstgevel, naar een ontwerp door de architect Jan Kaulman uit 1810. Opdrachtgever was de weduwe Joan Petrus Peeters, die handelde in zijdestoffen. Het gevelontwerp toont een geprofileerd rondboogportaal met sluitsteen, imposten, pilasters en entablement, en als gevelbekroning een brede dakkapel met vleugelstukken en gebogen fronton in het afgesnuite zadeldak. Architect François De Vooght verhoogde in 1884 beide bovenverdiepingen tot hun huidige vorm, onder een nieuw hoofdgestel en zadeldak. Het achterhuis is een traditioneel diephuis dat opklimt tot de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw. Het pand werd in 2004 gerenoveerd tot Hotel Julien.

Het project Peeters behoort tot de weinige gekende realisaties van Jan Kaulman, die afkomstig was uit Dierichsweiler bij Düren (Duitsland), en zich aan het einde van de 18de eeuw als schrijnwerkersgezel in Antwerpen gevestigd had. Hij studeerde architectuur aan de Academie voor Schone Kunsten, waar hij in 1791 als primus met een zilveren medaille werd bekroond, en op 26 september 1804 tot professor architectuur benoemd. Hij overleed in 1812 na een kortstondige loopbaan. Tot op heden konden slechts een vijftal bewaarde bouwwerken worden geïdentificeerd, waaronder als bekendste de Chinese pagode (houten bovenbouw gesloopt) van het Boekenbergpark te Deurne.

Rijwoning van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel rust op een in 2003 gereconstrueerde pui met rondboogpoort. Gemarkeerd door het portaalrisaliet in de linker travee en geleed door een waterlijst, beantwoordt de bovenbouw aan een regelmatig ordonnantieschema. Registers van rechthoekige bovenvensters in geriemde omlijsting met cartouchesleutel, op individuele, geprofileerde lekdrempels uit blauwe hardsteen; gietijzeren parapetten. Een klassiek hoofdgestel met een gelede architraaf, een fries en een gekorniste houten kroonlijst op modillons en tandlijst vormt de gevelbeëindiging.

Traditioneel achterhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen). Puntgevels - vermoedelijk aangepaste trapgevels - aan voor- en achterzijde, in bak- en zandsteenbouw met speklagen en kwartholle negblokken, verankerd door smeedijzeren muurankers. Tweeledige geveltoppen met rechthoekig drielicht, luik en balkgat.

Enkelhuis met drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak (nok parallel aan de straat). Bepleisterde en beschilderde lijstgevel uit het derde kwart van de 19de eeuw (verdieping toegevoegd in 1884). Bovenverdieping gemarkeerd door gelede kordons; licht vooruitspringend zijrisaliet. Rechthoekige vensters met lekdrempels, gevat in een geprofileerde omlijsting met second-empiresleutel; gietijzeren leuningen op de bel-etage. Kroonlijst met tandlijst en modillons waartussen caissons werden uitgewerkt. Verbouwde begane grond.