Beeldbepalend burgerhuis bij het begin van de Merenstraat, door jaarankers "1751" gedateerd. De splitsing in twee wooneenheden, vermoedelijk samen met de aanpassing van de voorgevel in neoclassicistische stijl, werd in 1923-24 opgetekend in het kadaster, gelijktijdig met de sloop van een aantal achterin gelegen bijgebouwen.

Het gedeeltelijk onderkelderde breedhuis telt vijf traveeën en twee bouwlagen onder een pannen zadeldak tussen aandaken met top- en schouderstukken. De met schijnvoegen gecementeerde lijstgevel had in oorsprong een dubbelhuisopstand; door de verdeling in twee woningen werd in de tweede travee een bijkomende deur toegevoegd. De vensters, rechthoekig op de begane grond en steekboogvormig op de verdieping, zijn gevat in een geprofileerde omlijsting met oren en sluitsteen, alle voorzien van festoenen. Op de verdieping zijn de borstweringen decoratief uitgewerkt. Het schrijnwerk werd met uitzondering van de deur integraal vernieuwd. Een geprofileerde puilijst en architraaf verlenen het geheel een horizontaal accent samen met de houten kroonlijst op modillons.

Bewaarde 18de-eeuwse deur met een rondbogig bovenlicht, gevat in een eenvoudige entablementomlijsting van blauwe hardsteen, voorzien van neuten, imposten, een trapezoïdale sluitsteen en een geprofileerde waterlijst. Fraai uitgewerkte houten deur met behouden sluitwerk en waaiervormige roeden en schelpmotief in het bovenlicht. Aangezien de begane grond verhoogd is, wordt de deur voorafgegaan door een steektrap. De rechthoekige deur van nummer 7 werd naar alle waarschijnlijkheid ingebracht bij de splitsing in 1923-1924. Ze wordt bekroond door een kroonlijst op gegroefde consooltjes.

Bewaarde standaardserre met houten spant achteraan.