Herberg "in het cano(n)" dateert volgens de bewaarde gevelsteen van 1760. De Ferrariskaart van 1770-1778 geeft op deze plaats een rechthoekig volume aan de straat en achteraan een L-vormig bijgebouw, ingeplant op een omhaagd perceel. Op de Poppkaart van halverwege de 19de eeuw is het geheel uitgegroeid tot een gesloten complex met doorgang in de zuidelijke hoek en toegangsweg vanaf de straat naar het woonhuis. Oude foto’s tonen een witgekalkt, 18de-eeuws volume van één bouwlaag onder leien zadeldak; de beluikte, rechthoekige vensters onder houten latei, zijn, voortgaande op de vormgeving, vermoedelijk het resultaat van 19de-eeuwse aanpassingen; in de vierde travee zit een korfboogdeur met bekronende gevelsteen.

Het huidige traditionele uitzicht is het resultaat van restauratie- en reconstructiewerken in de periode 1971-1977: zo werd het dak vernieuwd en de 19de-eeuwse vensters werden vervangen door traditionele kruiskozijnen; de kalklaag werd verwijderd en het metselwerk werd opnieuw gevoegd. De oorspronkelijke bijgebouwen achter het woonhuis zijn verdwenen. De omhaagde voortuin met gekasseid toegangspad, omvat enkele oude, in vorm gesnoeide taxussen.

Vandaag is de voormalige herberg omgevormd tot woning: het betreft een verankerd bakstenen gebouw met lage plint van witte natuursteen; het telt zes traveeën en één bouwlaag onder een geknikt leien zadeldak dat vernieuwd werd én voorzien van dakkapellen in de jaren 1971-1978. De lijstgevel aan de straat wordt geopend door de traditionele kruiskozijnen met dubbele ontlastingsboog. Het bewaarde korfboogdeurtje is gevat in een kalkzandstenen omlijsting met kwarthol beloop en voorzien van imposten en een sluitsteen. Het wordt bekroond door een gevelsteen met de afbeelding van een kanon en de vermelding: "ano 1760/ in het cano/ logert men/ te voet ent/ peert ende ieder/ voor syn gelt dat/ hy vertert". Twee kelders voorzien van een tongewelf evenwijdig aan de straat.