De Drie Haringhe was oorspronkelijk een afspanning uit de 17de eeuw. Het was een dubbelhuis van twee bouwlagen en zes traveeën onder een zadeldak. De zijgevels waren voorzien van een trapbekroning. Het gebouw was opgetrokken uit baksteen, met gebruik van kalkzandsteen voor de venster- en deuromlijsting en de speklagen. De centrale toegangsdeur had een korfboog met geprofileerde imposten en werd gemarkeerd door een druiplijst met gestrekte uiteinden. De dakvenster had een puntgevel met schouderstukken.

Eind jaren 1970 stortte een groot deel van het gebouw in. In 1981 werd de enig overgebleven gevel afgebroken.

De stenen brug over de Molenbeek gaf vroeger toegang tot de afspanning 'De Drie Haringhe'.