Kapel met necropolis, kerkhof en kerkhofmuur. Grotendeels daterend uit begin 13de eeuw (overgangsstijl) en grondig gerestaureerd in de loop van de 20ste eeuw.

Gebouw opgetrokken uit kwartsiet van Overlaar op basilicaal grondplan; drie beuken van drie traveeën, uitspringend transept, oostkoor met vlakke sluiting en westtoren. Vierkante toren van vier verdiepingen, galmgaten met deelzuiltje bovenaan; benedenverdieping verbonden met de beuk door middel van een rondboog, overkluisd met een kruisribgewelf voorzien van een met stermotief versierde sluitsteen; kleine deur op de bovenverdieping uitziende op het schip.

Korte beuk die reeds getuigt van gotische invloed; rijzige verhoudingen, doch nog overdekt met een plafond. Romaanse zijbeuken, met typische vensters, pijlers en heden dichtgemetselde deur in de noordgevel.

De oorspronkelijke vier traveeën werden tot drie herleid in 1470 bij de invoeging van het overwelfde transept verlicht door een breed glasraam in de met hogers afgezette zuidpuntgevel. Gotisch koor van twee traveeën uit de 13de eeuw overkluisd met houten spitstongewelf

Mobilair. Nihil; ingericht als ossuarium na de Eerste Wereldoorlog.