is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Onze-Lieve-Vrouwekapel
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als beschermd monument Onze-Lieve-Vrouwekapel
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd stads- of dorpsgezicht, intrinsiek Onze-Lieve-Vrouwkapel, hoeve Boswinning en omgeving
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Onze-Lieve-Vrouwekapel
Deze vaststelling was geldig van tot
Eénbeukige ruimte, bekroond met een leien dakruiter, voorzien van een transept en een twee traveeën diep koor, met vlakke sluiting. Zuidoostelijke sacristie, vermoedelijk toegevoegd tijdens de 18de eeuw.
Beuk en noordelijke kruisarm in laatgotische stijl; zuidelijke transeptarm blijkbaar kort nadien verbouwd (zie flamboyante tracering).
Koor, tijdens de 16de eeuw opgetrokken uit bak- en zandsteen, afgedekt met een steil zadeldak en verstevigd door steunberen van het Brabantse type (vroeger droeg het plafond het jaartal 1765, hetgeen wijst op een restauratie).
Voorgevel, gedeeltelijk gebouwd van zachte tufsteen; gotische toegangsdeur met eenvoudig, alleen met een drielobmotief verfraaid boogveld; boven de ingang, kleine gebeeldhouwde Christus en jaartal 1559.
Mobilair. In de noordelijke transeptarm, middendeel van een barokke biechtstoel (17de eeuw).
Bron: GENICOT L.F., VAN AERSCHOT S., DE CROMBRUGGHE A., SANSEN H. & VANHOVE J. 1971: Inventaris van het cultuurbezit in Vlaanderen, Architectuur, Provincie Brabant, Arrondissement Leuven, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 1, Luik.
Auteurs: Genicot, Luc; Van Aerschot, Suzanne; de Crombrugghe, Anne; Sansen, Hadewych; Vanhove, Jacqueline
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)