Ommuurde begraafplaats met graftekens uit de 19de en 20ste eeuw.

Historiek

De kerk met het omgevende ommuurde kerkhof met onregelmatige omtrek en de paden die naar de heuveltop leiden, staan afgebeeld op de laat-18de-eeuwse Ferrariskaart. De Atlas der Buurtwegen bevestigt de onregelmatige plattegrond van het kerkhof doch toont enkel nog aan de noordoostelijke zijde, aansluitend bij de straat een kerkhofmuur. Die situatie lijkt tot vandaag niet wezenlijk gewijzigd te zijn.

Beschrijving

Ommuurd kerkhof omheen de kerk op de heuveltop. Het perceel is afgesloten met een smeedijzeren hek opgehangen tussen de steunberen van de kerk.

Tegen de muur van de kerk staan een reeks van voornamelijk 19de- en vroeg-20ste-eeuwse graftekens. Aan de noordelijke kant van de westgevel staat een mogelijk 17de-eeuwse hardstenen grafsteen. Tegen het koor staan enkele hardstenen pastoorsgraven, herkenbaar aan de afbeelding van een kelk met hostie, in eclectische en neoclassicistische stijl. De stèle voor de familie Janssens in hardsteen en witte marmer dateert van voor 1877. Het hardstenen, drieledige neoclassicistische grafteken van de familie Stroobants tegen de noordelijke kerkmuur uit 1906 bestaat uit een plint, lichaam met het grafschrift, druiplijst en een driehoekig fronton. Voor de flankerende zijpanelen werd een half fronton gebruikt.

Tegen de zuidgevel van de kerk hangt het opmerkelijke familiegraf van de familie Limburg-Stirum uit het begin van de 20ste eeuw. De hardstenen grafplaat in neobarokstijl is rijkelijk gedecoreerd met witmarmeren sculptuur voorstellende onderaan een hart met een gevleugelde schedel en planten. Op het hart staat geschreven Mortis/ Victoria/ Vita/ Aeterna en op banderollen onderdaan de sculptuur Dui in Domini en ter hoogte van de schedel Beati /Mortui/ Moriuntur/ Apociii. Erboven prijkt het grafschrift met de namen van de bijgezette familieleden. De grafplaat draagt bovenaan de afbeelding van een gekroonde heilige omgeven door plantenmotieven.

Op het kerkhof liggen verspreid hardstenen graftekens uit de 20ste eeuw. Een aantal ter hoogte van het kerkkoor dateren uit het begin van de 20ste eeuw en zijn van het stèle-met-(verhoogde) zerktype. Soms hebben ze een omheinde afgeschuinde zerk. De meeste andere graftekens op het kerkhof dateren uit het interbellum en de naoorlogse periode. Het zijn voornamelijk graftekens van het stèle-met-zerktype in art deco en modernistische stijl, uitgevoerd in hardsteen, composietsteen, witte marmer en graniet. Gebeeldhouwde grafdecoratie komt er uiterst zelden voor en beperkt zich tot gestileerde rozen en een Christusfiguur.

Er is een oud-strijdersperk met een groot aandeel van gesneuvelde soldaten uit de Tweede Wereldoorlog. Zij rusten onder een typische natuurstenen stèle in een omheinde graftuin van de Commonwealth War Graves Commission.