Parochiekerk Sint-Antonius met kerkhof
bouwkundig element- ID
- 43315
- URI
- https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/43315
Juridische gevolgen
-
omvat de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Antonius
Deze vaststelling is geldig sinds -
omvat de aanduiding als beschermd monument Parochiekerk Sint-Antonius
Deze bescherming is geldig sinds -
omvat de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Antonius
Deze vaststelling was geldig van tot
Beschrijving
Kleine, éénbeukige kerk in gotische stijl, grosso modo dagtekenend uit de 15de eeuw. Langsgevels geritmeerd door steunberen; vlakke hoofdgevel (circa 1905) bekroond met een klokkentorentje; koor uitlopend op een vijfzijdige apsis. Witgekalkte bakstenen voorzien van een zandstenen plint en speklagen. Westgevel voorzien van een hoog, modern glasraam boven een nieuwe ingang (oorspronkelijk was laatstgenoemde vermoedelijk voorzien in de zuidmuur). Beuk overkluisd met een van houten bebording voorzien gewelf met zichtbare trekbalken.
Vrij diep koor met stucoverwelving uit de 18de eeuw bekostigd door de kasteelheren Van der Vorst (wapensteen).
Uitbreiding van het gebouw na oprichting van de parochie (1874). Oorspronkelijke devotiekapel aan de noordzijde. Bijgebouwen aan de zuidzijde (ter plaatse van de huidige sacristie) verbouwd in moderne tijden: verdieping uit de 17de eeuw (noordzijde).
Mobilair. Gotisch Sint-Antoniusbeeld (noordkapel); renaissancistisch getinte grafzerken (koor: 1546 en 1556-1559; beuk: 1569).
Bron: GENICOT L.F., VAN AERSCHOT S., DE CROMBRUGGHE A., SANSEN H. & VANHOVE J. 1971: Inventaris van het cultuurbezit in Vlaanderen, Architectuur, Provincie Brabant, Arrondissement Leuven, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 1, Luik.
Auteurs: Genicot, Luc; Van Aerschot, Suzanne; de Crombrugghe, Anne; Sansen, Hadewych; Vanhove, Jacqueline
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
ontwerpplannen 1907
In het archief van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) zijn ontwerpplannen bewaard voor de vergroting van de kerk (met twee traveeën) en herstel van het klokkentorentje, opgemaakt door architect Pierre Langerock, gedateerd 23 november 1907.
- Beeldbank Onroerend Erfgoed, collectie Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML), Parochiekerk Sint-Antonius met kerkhof [online], https://id.erfgoed.net/afbeeldingen/430284 (geraadpleegd op 24 december 2024).
Kerkhof
Ommuurd en omhaagd, grotendeels geruimd en vergroend kerkhof.
Historiek
Het deels ommuurde rechthoekige kerkhof staat aangeduid op de laat 18de-eeuwse Ferrariskaart. Enkel ten oosten is het kerkhof door een bomenrij afgeboord. Volgens de Atlas der Buurtwegen is er enkel ten noorden een muur als afscheiding met de openbare weg. Vermoedelijk sluit de oostelijke grens op dat ogenblik aan bij een dreef die naar het kasteel leidt.
Beschrijving
Vandaag is het deels ommuurd en deels omhaagde kerkhof grotendeels geruimd. Ten westen van de kerk bleef een collectie kruisvormige stèles met ingebeitelde grafteksten of tekstplaten uit marbriet bewaard. Tegen de oostzijde van de parochiekerk liggen enkele oud-strijdersgraven en een niet-dateerbare gelijste zerk met metalen ringen van de familie Wytts en het art-decograf met gestileerde rozen voor de familie Bosschaerts (1941). Hier bleef ook het graf van een gesneuvelde soldaat uit 1940 bewaard. Hij rust onder een typische natuurstenen stèle met afgeboorde graftuin van de Commonwealth War Graves Commission.
- Atlas van de Buurtwegen, opgesteld naar aanleiding van de wet op de buurtwegen van 10 april 1841, schaal 1:2.500 (overzichtsplannen schaal 1:10.000).
- Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden voor Zijn Koninklijke Hoogheid de Hertog Karel Alexander van Lotharingen, Jozef Jean François de Ferraris, Koninklijke Bibliotheek van België, uitgegeven in 1770-1778, schaal 1:11.520 herleid naar 1:25.000.
