Breedhuis met een traditionele kern genaamd "Drij Koningen", heropgebouwd door Franchoys van de Vijvere in 1630, ter vervanging van een ouder pand van omstreeks 1553-1554. Het werd in neoclassicistische stijl aangepast in de vroege 19de eeuw, met toevoeging van een extra verdieping. In 1846 bracht meester-timmerman en aannemer Sebastianus Van Ek een klassieke houten winkelpui met middenportaal aan, die vermoedelijk tijdens het interbellum werd aangepast of vernieuwd. Het pand maakt deel uit van de huizenrij die tegen het noordkoor van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal aanleunt.

Rijhuis van twee traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). Voorheen bepleisterd en beschilderd, is de lijstgevel in 2007 gedecapeerd. De tweede bouwlaag is opgetrokken in bak- en zandsteenbouw met speklagen en kwartholle negblokken, verankerd door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. Vroeg-19de-eeuws baksteenmetselwerk onderscheidt de derde bouwlaag, die is afgewerkt met een klassiek hoofdgestel. Verkleinende registers van aangepaste rechthoekige bovenvensters met hardstenen lekdrempels, vroegere kruiskozijnen op de tweede bouwlaag.

In 1988 is op de scheimuur met nummer 8 ter hoogte van de eerste verdieping een fragment van een muurschildering ontdekt, te dateren in de vroege 17de eeuw. Het verbeeldt een jonge man en maakte oorspronkelijk deel uit van een grotere wandcompositie.