is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Kasteel de Mérode
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Kasteel de Mérode
Deze vaststelling was geldig van tot
Heerlijkheid in 1620 tot baronie verheven door aartshertog Albrecht ten gunste van de Rubempré's en in 1686 tot prinsdom door Karel II. Domein later in het bezit gekomen van de familie de Merode. Haast geen overblijfselen dagtekenen van voor de wederopbouw door de architect F. Neuville circa 1765. Fraai classicistisch gebouw verrijkt met Louis XVI-ornamenten. Twee régence getinte paviljoenen ter plaatse van het voormalige neerhof en de hoeve. Franse tuinaanleg uit hetzelfde tijdperk. Grachten gedempt onder A. de Mérode circa 1850 tijdens het aanpassen van het park aan de toen in zwang zijnde Engelse mode. Achtergevel ten dele gewijzigd, einde 19de eeuw.
Bron: GENICOT L.F., VAN AERSCHOT S., DE CROMBRUGGHE A., SANSEN H. & VANHOVE J. 1971: Inventaris van het cultuurbezit in Vlaanderen, Architectuur, Provincie Brabant, Arrondissement Leuven, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 1, Luik.
Auteurs: Genicot, Luc; Van Aerschot, Suzanne; de Crombrugghe, Anne; Sansen, Hadewych; Vanhove, Jacqueline
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
De verbouwing van het kasteel in 1765, onder impuls van gravin Maria Catherine Josephe, was niet het ontwerp van F. Neuville, maar van Philippe Jerome Sandrié de Morcourt. Sandrié tekende de plannen en coördineerde de verbouwingswerken aan het kasteel.
Aan de ingang van het kasteel staat een brede Zwarte Walnoot. Deze monumentale boom heeft een omtrek van ruim 5 m, één van de dikste exemplaren van het land. De boom en heeft een opvallende lage tak die tot op de grond reikt en werd vermoedelijk aangeplant in de 19de eeuw, bij de aanleg van een park in landschappelijke stijl rondom het kasteel.