In het archief van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) zijn ontwerpplannen bewaard voor de vergroting en herstelling van de kerk, opgemaakt door architect Pierre Langerock, en gedateerd 20 maart 1894.

Ommuurd en omhaagd kerkhof. De graftekens getuigen van de naoorlogse grafcultuur.

Historiek

Het ommuurde kerkhof van Meerbeek staat reeds aangeduid op de laat 18de-eeuwse Ferrariskaart. Volgend de Atlas der Buurtwegen uit 1840 is het kerkhof echter enkel ten zuiden, langs de straatzijde met een muur afgesloten. Oude postkaarten, vermoedelijk van uit het interbellum tonen aan dat er op het kerkhof op een enkel kruis na, weinig tot geen graftekens waren. In de jaren 1990 werd het kerkhof naar het noordwesten uitgebreid.

Beschrijving

Ommuurd en omhaagd kerkhof omheen de parochiekerk. De bakstenen kerkhofmuur op natuurstenen plint is afgedekt met een hardstenen deksteen. Aan bakstenen hekpijlers met hardstenen afdekking hangen zowel het ijzeren hekken boven de baksteenmuur als het toegangshekken. Links en rechts van het toegangshekken is er een voetgangersdoorgang. In de noordelijke muur werd een niet-gedateerd natuurstenen kruis ingemetseld.

Het historische kerkhof herbergt een reeks graftekens uit het interbellum en de naoorlogse periode. Ze zijn vorm gegeven in sobere art deco en modernisme. De graftekens evolueren van hardsteen naar (meerkleurige) composietsteen, mozaïek, kunststof, natuursteen en graniet en tonen zo de verschuiving die plaats vond in het materiaalgebruik in de jaren 1960-1980. Meerdere grafschriften zijn op marbrietplaten aangebracht. Nabij de ingang ligt een perceel met Belgische oud-strijders, gekenmerkt door identieke hardstenen kruisjes voorzien van de Belgische vlag.

De uitbreiding van het kerkhof omvat voornamelijk granieten graftekens vanaf de jaren 1990. De perken worden afgeboord met geschoren hagen en geschoren volumes in haagbeuk. Hier is de evolutie naar asbijzettingen duidelijk zichtbaar in de nieuw aangelegde strooiweide en de urnenkelders.