Classicistisch getint gebouw van bak- en zandsteen, zonder noemenswaardige bijzonderheden; opgericht in 1771 (naar archiefteksten) door een broeder van de zogenaamde "Scholierenhoeve" te Zoutleeuw.
Mobilair. Een paar beelden (17de-eeuwse volkskunst); gotische stenen doopvont (15de eeuw) verscheidene Louis XV-meubels.
Het orgel van de Sint-Martinuskerk werd gebouwd in 1844. Het is een éénklaviersorgel met een origineel kistpedaal, op basis van constructie en typische inscripties toegewezen aan H. De Volder.
Mogelijk vonden verschillende transformaties plaats, vermoedelijk door F. of Th. Ruef uit Sint-Truiden. Er vonden ook enkele recentere (voor 1975) bewerkingen plaats.
Het viervoetskastje is uitgewerkt in classicistische stijl dat nog bijna volledig origineel is gebleven. In oorsprong werd het opgesteld in de balustrade en ten tijde van de bescherming werd het orgel reeds ongeveer twee meter achteruit geplaatst. De prospectzijde werd beschadigd door het verplaatsen van de klaviatuur, ook de achterwand is uitgebreid en verzaagd (ook de deuren werden ingekort).
Boven op de kast prijkt een ornament met initiaal M en bisschopsmijter en een houten banderol met volgend chronogram: "sUCCUrre eXULIbUs, prae sUL MartIne tUenDo" (1842).
- Archief Onroerend Erfgoed Vlaams-Brabant, DB000638, Sint-Martinuskerk (van Eliksem), Klasseringsvoorstel m.b.t. historische kerkorgels in het arrondissement Leuven, s.d.
- FAUCONNIER A. & ROOSE P. 1977: Het historisch orgel in Vlaanderen, deel II b, Brabant - arron. Leuven, Brussel, 279-281.
- GENICOT L.F., VAN AERSCHOT S., DE CROMBRUGGHE A., SANSEN H. & VANHOVE J. 1971: Inventaris van het cultuurbezit in Vlaanderen, Architectuur, Provincie Brabant, Arrondissement Leuven, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 1, Luik.
