Traditioneel diephuis genaamd “Witten Haas” dat minstens opklimt tot de 17de eeuw, en in neoclassicistische stijl werd aangepast met een lijstgevel door P.J. Van Camp in 1859. De werken betroffen de sloop van de vermoedelijk getrapte geveltop, en de aanbreng van een klassieke, houten winkelpui met zijportaal en privé-inkom.

Pand van drie traveeën en drie bouwlagen onder een afgesnuit zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen), omstreeks 1975 nog met een klimmende dakkapel in het noordelijk dakvlak. De lijstgevel, die recent opnieuw werd bepleisterd met verlies van het stucdecor, is mogelijk opgetrokken in bak- en zandsteenbouw. Regelmatige registers van rechthoekige bovenvensters met cordonvormende lekdrempels en gietijzeren parapetten. Golvend lijstwerk met tondo’s sierde oorspronkelijk de borstweringen. Een klassiek hoofdgestel met casementen in de fries en een houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging.

Achtergevel: trapgevel in bak- en zandsteenbouw met een tweeledige top, verankerd door smeedijzeren muurankers. Rechthoekige muuropeningen in zandstenen omlijsting met waterlijsten en ontlastingsbogen. Omstreeks 1975 werd in de kelder de behouden betegeling geregistreerd.