De toegang tot de 16de-eeuwse bedevaartkapel wordt langs de straatzijde geflankeerd door twee opgaande winterlindes die breed vertakt zijn. De twee kapelbomen zorgen voor schaduw voor de bezoekers van de kapel en tijdens de jaarlijkse Sint-Catharinaprocessie.

Bij de inventarisatie in 1971 werd de kapel als volgt omschreven: Kapel ter ere van Sint-Catharina. Fraai natuurstenen gebouwtje in laatgotische stijl, met een langwerpige beuk, uitlopend op een driezijdige sluiting. De vensters, het gebint en de van geprofileerde sloffen voorziene moerbalken wijzen op midden 16de eeuw; in het midden van de zuidgevel, een kleine toegemetselde deur. Afgedekt met een klokkentorentje aan de westzijde in de 17de eeuw, en zuidsacristie uit de 18de eeuw (1765-1766, zie archiefstukken). Ingrijpende wijzigingen tijdens de 18de eeuw, (voorheen jaartal 1744 op de deur); in de apsis, stucwerk dagtekenend van 1751 en altaarblok van 1763. Doksaal (op de balustrade) gedateerd 1719 en ingegrift opschrift: ANO, 1755, Den 30. April l.B.T. Restauratie aan de gang; tijdelijk verwijderd mobilair.

• Genicot L.F., Van Aerschot S., de Crombrugghe A., Sansen H. & Vanhove J. 1971: Inventaris van het cultuurbezit in Vlaanderen, Architectuur, Provincie Brabant, Arrondissement Leuven, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 1, Luik.