Gesloten hoeve ()

Hoeve van het gesloten type rondom gekasseid erf met mestvaalt, kern uit de 18de eeuw, vermoedelijk begin 20ste eeuw woonhuis met een halve verdieping verhoogd en met een travee verlengd en bijgebouwen groter heropgebouwd.

Ten zuidwesten, aan de straat ingeplant bakstenen boerenhuis van tien traveeën en anderhalve bouwlaag onder zadeldak (kunstleien). Gewitte gevel op gepikte plint met centrale uitbouw met keuken onder mank dakschild. Rechthoekige, meestal aangepaste vensters. Eenvoudige rechthoekige deur met bovenlicht en bekronende niskapel met Sint-Antoniusbeeld in bakstenen omlijsting. In linker zijpuntgevel uitziend op straat, bouwnaad met sporen van vroegere gevel in vlechtingen. Verankerde, witgekalkte erfgevel op gepikte plint met keldergaten. Rechthoekige vensters op dorpel. Getoogde deur in uitspringende bakstenen omlijsting op neuten met oren en waterlijstje.

De overige constructies uit begin 20ste eeuw bestaan uit eenlaagse bakstenen gebouwen onder zadeldaken (pannen), voorzien van rechthoekige en getoogde muuropeningen, waarvan enkele later zijn aangepast. Op oostelijke schuurvleugel, ijzeren windvaan in de vorm van soldaat te paard.


Bron: BOGAERT C., DUCHÊNE H., LANCLUS K. & VERBEECK M. 2000: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Oost-Vlaanderen, Gemeenten: Brakel, Horebeke, Kruishoutem, Lierde, Zingem en Zwalm, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 15n4, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs:  Lanclus, Kathleen
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Gesloten hoeve [online], https://id.erfgoed.net/teksten/43768 (geraadpleegd op ).


Gesloten hoeve ()

Deze hoeve met een kern uit de 18de eeuw werd in de loop van de 19de of vroege 20ste eeuw uitgebreid tot een hoeve van het gesloten type. Het woonhuis staat dwars op de straat en vormt de westelijke begrenzing van het vierkant erf waarrond respectievelijk een schuur (noord) en twee stalvleugels zijn aangelegd. Het is een verankerd bakstenen complex onder zadeldaken waarvan het woonhuis de oudste elementen vertoont, namelijk tien traveeën waarvan er acht behoren tot de oorspronkelijke bouwfase, één woonlaag hoog met een mezzanineverdieping die in de 19de eeuw werd aan toegevoegd.

De gevels van het woonhuis zijn witgekalkt; de straatgevel vertoont onregelmatig geplaatste vensters van uiteenlopende afmetingen en een kleine uitgebouwde keuken onder uit het zadeldak verlopend lessenaarsdak. Boven het bovenlicht van de eenvoudige rechthoekige deur is een bekronende niskapel in een bakstenen omlijsting met Sint-Antoniusbeeld aangebracht. De erfgevel heeft licht getoogde vensters en, zoals bij de straatgevel, kleine raampjes op mezzanineniveau. De deur is omlijst met blauwe baksteen op oren en afgedekt is met een licht gebogen druiplijst. In de zijpuntgevel is nog de oorspronkelijke puntgevel, voorzien van muurvlechtingen, merkbaar.

De overige constructies bestaan uit eenlaagse bakstenen gebouwen onder pannen zadeldaken en zijn voorzien van rechthoekige en getoogde muuropeningen, waarvan enkele later zijn aangepast. De gebouwen zijn geschikt rond een gekasseid erf met mestvaalt. Buiten het gesloten complex bevindt zich nog een bakoven. Ongeacht de 19de-eeuwse verbouwingen en uitbreidingen vormt de hoeve nog een homogeen ensemble met een belangrijke beeldwaarde bij benadering van het dorp vanuit het westen.

Onmiddellijk bij het boerenerf is nog het restant aanwezig van een hoogstamboomgaard en een met knotbomen afgezette kalverweide. Knotbomen zijn eveneens aangeplant op de perceelsgrenzen van de aanpalende weidepercelen.


Bron: Onroerend Erfgoed, digitaal beschermingsdossier DA002112, Dorpskom met monumenten
Auteurs:  Van den Bossche, Hedwig
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Gesloten hoeve [online], https://id.erfgoed.net/teksten/170266 (geraadpleegd op ).