Historische hoeve, aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1777) en Vandermaelenkaart (1840-1845) als semi-gesloten met vierkante omwalling en boomgaarden; voormalig goed van de Ieperse patriciërsfamilie Belle, samen met drie andere, zogenaamd Oost-, Zuid- en West-Bellegoed. Heden alle in het bezit van het O.C.M.W. Na de Eerste Wereldoorlog diende ook het Noord-Bellegoed heropgebouwd, volgens de bewoner in 1921-22, naar ontwerp van architect C. Schmidt (Ieper), "huisontwerper" van de toenmalige C.O.O. Naast vermoedelijk zelfde architect, ook nog andere gemeenschappelijke kenmerken als semi-gesloten aanleg en omvang en sobere, kwaliteitsvolle wederopbouwarchitectuur grosso modo teruggaand op de traditionele hoevebouw wat opstelling, aanplantingen, streekeigen bouwmaterialen en onderdelen betreft evenals de "verbeterde" indeling van woon- en bedrijfsruimten. Voor een "Bellegoed" typerend maar voor de streek eerder uitzonderlijk ingebouwd poortelement onder hoger uitstekende bedaking; afgewolfd aan voorzijde (nokrichting loodrecht op het woonhuis); getoogde inrijpoort tussen steunberen en onder hergebruikte zandstenen gevelsteen met jaartal 1636(?). Wapenschild van de familie Belle uitgebeeld op een verzorgde reliëfsteen ingemetseld in een hekpijler aan de straat.