Historische hoeve, aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1777) en Vandermaelenkaart (1840-1845) als semigesloten met vierkante omwalling en boomgaarden; voormalig goed van de Ieperse patriciërsfamilie Belle, samen met drie andere, zogenaamd Oost-, Zuid- en West-Bellegoed. Heden alle in het bezit van het O.C.M.W. Na de Eerste Wereldoorlog diende ook het Noord-Bellegoed heropgebouwd, volgens de bewoner in 1921-22, naar ontwerp van architect C. Schmidt (Ieper), "huisontwerper" van de toenmalige C.O.O. Naast vermoedelijk zelfde architect, ook nog andere gemeenschappelijke kenmerken als semigesloten aanleg en omvang en sobere, kwaliteitsvolle wederopbouwarchitectuur grosso modo teruggaand op de traditionele hoevebouw wat opstelling, aanplantingen, streekeigen bouwmaterialen en onderdelen betreft evenals de "verbeterde" indeling van woon- en bedrijfsruimten. Voor een "Bellegoed" typerend maar voor de streek eerder uitzonderlijk ingebouwd poortelement onder hoger uitstekende bedaking; afgewolfd aan voorzijde (nokrichting loodrecht op het woonhuis); getoogde inrijpoort tussen steunberen en onder hergebruikte zandstenen gevelsteen met jaartal 1636(?). Wapenschild van de familie Belle uitgebeeld op een verzorgde reliëfsteen ingemetseld in een hekpijler aan de straat.