Geheel van twee gekoppelde, traditionele diephuizen, die in kern minstens opklimmen tot de 17de eeuw. Charles H. Jehu liet in 1833 het neoclassicistische gevelfront met gekoppelde winkelpuien optrekken, maar behield de structuur van beide panden. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. De winkelpui van het rechterpand (nummer 22) werd in 1873 in opdracht van de heer Mertens aangebracht door de aannemer Eduard Scheepers. Van het linker pand (nummer 24) liet Albert Voncken in 1893 de winkelpui aanbrengen; de kinderen Voncken verhoogden de vierde bouwlaag en voegden de pseudo-mansarde toe naar een ontwerp door de architect Alphonse Pauwels uit 1906.

Rijwoningen van elk twee traveeën en vier bouwlagen, waarvan het rechter pand zijn afgeschuinde zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen) en achteraan de puntgevel behield. Het in 1906 verhoogde linker pand is afgedekt met een pseudo-mansarde (kunstleien). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel beantwoordde oorspronkelijk aan een spiegelbeeldschema, met op de begane grond twee gekoppelde, klassieke winkelramen, geflankeerd door zijportalen in de uiterste traveeën. De bovenbouw is regelmatig van opzet, met een verkleinende ordonnantie. De eerste verdieping onderscheidt zich door rondboogvensters met een geprofileerde booglijst op doorgetrokken imposten, en cordonvormende lekdrempels. Op de twee bovenste verdiepingen, registers van rechthoekige vensters met individuele lekdrempel en onderdorpel. In het rechter pand bleef het klassieke hoofdgestel behouden, met een gelede achitraaf, vlakke fries en houten kroonlijst op klossen. In het linkerpand is het klassieke hoofdgestel bij de verhoging in 1906 vernieuwd, met een paneel in de fries, een houten kroonlijst op klossen en tandlijst, en een houten dakkapel met vleugelstukken en een driehoekig fronton.

In het rechter pand: klassieke houten winkelpand met zijportaal uit 1873, samengesteld uit bewerkte pilasters, een entablement en een plint uit blauwe hardsteen. In het linker pand: minder goed bewaarde winkelpui van hetzelfde type uit 1893.

Twee eertijds identieke bepleisterde en beschilderde neoclassicistische lijstgevels van elk twee traveeën en vier verdiepingen waarvoor bouwtoelating van 1833, in opdracht van Charles H. Jehu.

Nummer 22 deels met schermgevel voor diep gericht zadeldak (Vlaamse pannen), wat op mogelijke oudere kern duidt. Nummer 24 later verbouwd: verhoogde vierde bouwlaag en toegevoegde dakverdieping in pseudo-mansardedak (kunstleien).

Bel-étage geopend met rondboogvensters voorzien van geprofileerde booglijsten. onderling verbonden door over de penanten heenlopende imposten. Rechthoekige vensters met lekdrempels op bovenverdieping. Kordons onder de kroonlijst op klossen; in nummer 24 met tandlijst en uitgewerkte fries.

Begane grond later verbouwd: nummer 22 met houten winkelpui uit het vierde kwart van de 19de eeuw tot het eerste kwart van de 20ste eeuw; nummer 24 vrij recent verbouwd.