In oorsprong traditioneel pand op de hoek van Oude Koornmarkt en Pelgrimstraat, vermoedelijk een samenstel van twee diephuizen met trapgevel genaamd "de Salvator" en "de Kevie", uit de 16de eeuw. "De Kevie" wordt echter al vermeld in 1393; de afsplitsing van "de Salvator" dateert van na de verkaveling van de Pelgrimstraat in de jaren 1540. De ‘charcutier’ Jos. Daglinckx liet in 1861 het pand in neoclassicistische stijl aanpassen met lijstgevels, waarbij de geveltoppen en dakstructuur werden vervangen door een bijkomende tweede verdieping. Minstens sinds 1828 was in dit pand de slager en 'charcutier' Antoine Daggelinckx gevestigd, wiens weduwe in 1844 een uithangbord in de vorm van een ham liet aanbrengen. In 1894 werd het pand in opdracht van de gebroeders Daglinckx opgesplitst tot twee winkelhuizen. Van deze ingreep dateert de huidige winkelpui van het hoekpand, naar een ontwerp door de architect Rodolphe Frank.

Hoekgebouw van zes bij vijf traveeën en drie bouwlagen onder zadeldaken (nok parallel aan Oude Koornmarkt en Pelgrimstraat, pannen). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel is op de eerste twee bouwlagen mogelijk opgetrokken in bak- en zandsteenbouw, verankerd door smeedijzeren muurankers. Regelmatig van ordonnantie, bestaat de bovenbouw uit verkleinende registers van rechthoekige vensters met individuele hardstenen lekdrempels en gietijzeren parapetten. Op de eerste verdieping van het linker pand (nummer 34) wijzen kwartholle dagkanten op de vroegere kruiskozijnen. Een klassiek hoofdgestel met een gelede architraaf, vlakke fries en een houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. In het hoekpand (nummer 32), omlopende, klassieke, houten winkelpui met overhoeks portaal vanaf een hardstenen plint, samengesteld uit bewerkte pilasters en een entablement op gekoppelde voluutconsoles; de pui van het linker pand (nummer 34) is verbouwd.

Op de hoek: Onze-Lieve-Vrouw met Kind te dateren in de 18de eeuw. Afkomstig van de tegenoverliggende hoek, verwijderd tijdens het Frans bewind, werd het beeld hier teruggeplaatst in 1815. Uit 1904 dateert het baldakijn, vernieuwd in opdracht van de heer J. Gorlé. Het natuurstenen beeld, de sokkel uit terracotta en het metalen baldakijn, met een gepolychromeerd en deels vergulde afwerking, ondergingen conserverende behandelingen in 1977, 1985-1987 en 2007. Onze-Lieve-Vrouw draagt het Kind op de rechterarm en een leliescepter in de linkerhand. Beide zijn gekroond, en staan opgesteld tegen een rood geschilderd muurveld met vergulde sterren, onder een vergulde stralenkrans met zinnebeeldige duif. De sokkel in de vorm van een wereldbol is gedecoreerd met de slang en maansikkel, een wolkendek en engelenhoofdjes. Het veelhoekige, ingesnoerde baldakijn heeft een lambrekijn met kwasten, een bekronende sfeer en kruis. Smeedijzeren lichtarm met lantaarn waarop een Mariamonogram