Het casino wordt gebouwd in 1932-1934 naar ontwerp van de architecten L. Stynen (Antwerpen), R. Speybrouck (Blankenberge) en G. Van Sluys (Blankenberge).

Historiek

Reeds in de jaren 1850 is er verschillende keren officieel vraag naar een casino in Blankenberge. Lang denkt men aan de bouw daarvan naast het stadhuis in de Kerkstraat. Bij de ingebruikname van de schuilhaven in 1871, met bijhorende nieuwe vuurtoren, is het Fort Napoleon overbodig in deze functie, waardoor men de inplanting op deze plaats voorziet van een polyvalent gebouw met stadhuis, rijkswachtkazerne en casino, zijnde een vergaderruimte voor de talrijke badgasten. Wegens financiële problemen wordt de bouw van het casino een aantal jaren uitgesteld. De bouw vindt plaats van 1884 tot 1886 volgens het ontwerp van architecten Octave Van Rysselberghe en Emile Hellemans. Het enorm luxueuze casino was opgebouwd rond een indrukwekkende concertzaal. De gebogen voorgevel leunde aan bij de neo-Vlaamserenaissance-stijl, de overkoepeling, geflankeerd door de twee torenpartijen, gaf het gebouw een oosterse indruk. De geplande rijkswachtkazerne wordt niet geïntegreerd, maar gebouwd in de Kerkstraat. In 1930 worden architecten gecontacteerd voor de restauratie van het casino.

Beschrijving

Kort daarna worden reeds plannen voor een volledige nieuwbouw voorgesteld door de architecten L. Stynen (Antwerpen), R. Speybrouck (Blankenberge) en G. Van Sluys (Blankenberge) voorgesteld. Het nieuwe casino wordt gebouwd in 1932-1934. Blikvanger is de modernistische pronkgevel aan de zeezijde met de grote hoekige toren. Tijdens de Tweede Wereldoorlog loopt het casino zware beschadigingen op. De verschillende herstellingswerken doen afbreuk aan het oorspronkelijke ontwerp. De allure van het casino gaat stilaan verloren, tot er in 1975 voor de eerste keer sprake is van de sloping van het casino. Dit kan worden tegengehouden en in 1992 vindt de renovatie plaats door het Gentse architectenbureau Restyling Group.