Pastorie gebouwd in de tweede helft van de 19de eeuw bij de Sint-Andreaskerk naar ontwerp van E. de Perre-Montigny.

Historiek

Het was pastoor P. Ooms die op het geleeg van de kure te Beerlegem in het midden van de 17de eeuw een huis bouwde. Het gebouw werd ongeveer 100 jaar later vervangen door het huidige gebouw.

Beschrijving

Pastorie gelegen in een omringende ommuurde tuin, met ijzeren afsluiting op bakstenen muur. Het hek is verdwenen. Rechts is er een aansluitende ommuurde moes- en bloementuin. Het pand is een herenhuis met witgeschilderde bepleisterde lijstgevel van vijf traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak . Voorheen stond er een klokkenstoel op het dak. Het dubbelhuis werd anno 1861 gebouwd op de plaats van een bestaande woning naar ontwerp van E. de Perre-Montigny ter vervanging van de oude pastorie (nu nummer 65). De dubbelhuisopstand wordt met een licht uitspringend middenrisaliet geaccentueerd. Keldergaten werden gevat in een arduinen plint. De begane grond is verlevendigd met schijnvoegen, uitwaaierend boven de vensters, en afgelijnd door een puilijst. De gevel eindigt met geblokte hoekpilasters en een verkropt hoofdgestel met kroonlijst op klossen. De centrale travee met imitatiebanden en rechthoekige deur op trap heeft een sierlijk getraceerd bovenlicht in arduinen omlijsting met bekronend gebogen fronton. Rechthoekige vensters op arduinen lekdrempels zijn op de begane grond voorzien van persiennes en op de bovenverdieping gevat in een geriemde omlijsting. Beraapte zij- en achtergevels. Aanbouwsel onder lessenaarsdak, nu serre, tegen linker zijgevel. Achteraan werd in het begin van de 20ste eeuw een stalletje toegevoegd.

Het interieur is zeer traditioneel. Een fraaie centrale gang, waarop alle kamers uitkomen met zwart-witte vloer van Basècles en stucversiering, splitst de benedenverdieping in twee. Links aansluitend bij de gang, en verborgen achter een deur bevindt zich een eenvoudige 19de-eeuwse trap. De gang is door middel van plafondstucwerk en plaasteren pilasters met Ionische kapitelen in drie partijen opgedeeld wat een duidelijk ritme geeft. Het ritme en de symmetrie wordt versterkt door de deuren in de gang. De twee in het midden van de gang zijn dubbelvleugelig en veel hoger dan de andere. Eén kamer behield zijn marmeren schouw met stucversiering op een typische 19de-eeuwse schouwboezem. Het plafond is voorzien van sober stucwerk. De spreekkamer (rechts langs de straatzijde) heeft een schouw met art nouveautegels. De andere kamers zijn uitermate sober.