Neoclassicistisch rijhuis van vier traveeën en vier bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). Het betreft in kern een traditioneel diephuis van twee bouwlagen dat minstens opklimt tot de 17de eeuw, mogelijk met een trapgevel. Deze werd in de eerste helft van de 19de eeuw in neoclassicistisch stijl aangepast tot een lijstgevel, door het verbouwen van de geveltop tot een bijkomende derde bouwlaag met blindvensters in de zijtraveeën, onder een afgesnuite bedaking. In 1857 liet Jacques De Neuf de derde bouwlaag verhogen, een vierde bouwlaag en het zadeldak toevoegen. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden.

De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, verbergt mogelijk een kern in traditionele bak- en zandsteenbouw. Registers van gekoppelde rechthoekige bovenvensters op cordonvormende lekdrempels, op de eerste verdieping mogelijk aangepaste kruiskozijnen met zandstenen posten. Een klassiek hoofdgestel met een gelede architraaf en een vernieuwde kroonlijst vormt de gevelbeëindiging. De pui is volledig verbouwd.