De vermoedelijk oorspronkelijke pastorie werd na verkoop in 1916 tot herenwoning met dokterspraktijk omgevormd. De tuin was reeds eerder (na 1866) westwaarts uitgebreid. Na 1907 werd in de tuin een serre gebouwd en de kerkhofmuur opgehoogd. Aan zuidelijke zijde werd een tuinmuur tot op de perceelgrens tussen perceel 18c en 15^e opgetrokken, daardoor ontstond een ommuurde tuin aansluitend bij de woning. In deze tuin werd een grot met bankje in simili opgetrokken. Een kunstmatig heuveltje aan de westelijke tuinmuur (oorspronkelijk voorzien van een pergola en open torentje) biedt een blik over de rest van de tuin. In de tuin bleef nog topiary van buxus bewaard. Het tweede tuingedeelte had een nutsfunctie met serre en boomgaard. Vandaag rest nog de vierkante, op bakstenen voet opgetrokken druivenserre in vervallen staat, enkele fruitbomen, hulststruiken en een beeldbepalende gewone esdoorn. Het laatste tuingedeelte, grenzend aan de Zwalm, was opgevat als een gesloten bosje met slingerende paden. Op het einde van de tuin bood een verhoging met begeleidende bruine beuk en klein cirkelvormige waterbekken zicht op de Scheldemeersen. Vandaag sluit een coniferenhaag de tuin af. Op de overgang van de nutstuin naar het bosquet staan enkele venijnbomen aangeplant, in het bosje staan naast de bruine beuk nog een beeldbepalende linde en paardenkastanje. In de voortuin met centraal pad groeien een magnolia, taxussen en een tsuga (spec.).